Hoe krijg ik de kinderen uit ons bed?

Vader: „Onze eerste dochter (3) werd acht weken te vroeg geboren, en moest regelmatig worden bijgevoed met poedermelk. Het eerste jaar werden onze nachten zwaar verstoord, ook omdat we moesten opletten voor ziekte of wiegendood. Om fris voor de dag te komen op mijn werk sliep ik meestal apart. Mijn vrouw had zwangerschapsverlof; zij kon zich intensiever met de baby bezighouden. Een jaar geleden werd onze tweede dochter geboren. Omdat mijn vrouw en ik toch al apart sliepen, en we een klein huis hebben, kwam de oudste bij mij liggen, en de nieuwe baby bij haar moeder. In alle handboeken wordt dit samen slapen afgeraden. We willen van kamer ruilen: de ouders bij elkaar en de meisjes in de kinderkamer. Ik heb een extra veilig stapelbed gebouwd. Ze vinden het prachtig als reuzespeelgoed maar willen er niet in slapen. De kleinste begint ’s nachts te huilen, terwijl de oudste bij mij in bed wil. Hoe kunnen we de ruil laten slagen, zonder drama en zonder te verhuizen?”

Duidelijk plan

Danielle Hendriks-Sandries: „Als kinderen vanaf de geboorte gewend zijn om met een van de ouders te slapen, is het beter om dit geleidelijk af te bouwen. Begin met een redelijk makkelijk haalbaar doel, bijvoorbeeld in het eigen bed liggen, terwijl je als ouder ernaast zit. Zodra ze slapen, loop je weg en mogen ze de volgende dag een sticker plakken. Dit staat los van hoe vaak ze wakker zijn geweest ’s nachts. Als u voldoende energie heeft, kunt u ’s nachts bij een huilend kind blijven totdat ze weer in slaap gevallen is.

„De volgende stap is om verder weg te gaan zitten, of op de gang wat aan te rommelen met een lampje aan en hun deur op een kier. Het hoeft niet stil te zijn, kinderen voelen zich veiliger en vallen makkelijker in slaap als ze horen dat hun ouders vlakbij zijn. Leg de kleinste voor het middagdutje in eigen bed. Overdag vallen ze vaak makkelijker in slaap dan ’s avonds.

„Ze niet tegelijkertijd naar bed brengen kan ook helpen. Als de één gaat huilen, begint de ander ook. Als de één een half uurtje slaapt, zit ze in de diepeslaapfase en wordt niet wakker van de ander.

„Maak met uw partner vooraf een duidelijk plan hoe te reageren als ze gaan huilen of toch bij je komen liggen. Wissel elkaar af en neem een weekje vrij van het werk als dat kan. Om dit patroon te kunnen doorbreken, gaat uw eigen nachtrust er opnieuw aan.”

Geen goed of fout

Maartje Luijk: „Er is geen goed of fout in deze kwestie. Kijk je wereldwijd, dan zijn er grote verschillen waar kinderen slapen. In Nederland zijn we gewend aan eigen kinderkamers maar in veel culturen slapen ouders en kinderen bij elkaar. Zolang ouders op andere manieren en momenten aandacht voor elkaar hebben hoeft het ook voor de partnerrelatie geen probleem te zijn.

„Dat wil niet zeggen dat u geen mogelijkheden heeft deze routine te veranderen. Slapen de kinderen weleens ergens anders, bijvoorbeeld op een kinderdagverblijf, en kunt u daarvan thuis iets gebruiken? Moeten de kinderen meteen de hele nacht in het eigen bed, of kunnen ze bijvoorbeeld in slaap vallen in het bed van de ouders en dan worden overgeplaatst? En ga eens met z’n vieren in die nieuwe kamer slapen, dat vinden kinderen supergezellig. „Maak er vooral iets leuks van, en trek er tijd voor uit.”