Feelgoodfilm ‘Rose’ is als ‘Intouchables’, maar dan met schizofrenie

Bij films over een roadtrip weet het publiek exact wat de komende twee uur bieden. Een groep mensen met diverse, maar helder gedefinieerde karaktereigenschappen leert gedurende de reis vol obstakels meer over zichzelf, met als apotheose vaak een happy end.

Zo ook in Rose, een zeer losjes op ware feiten gebaseerde feelgood-vertelling waarin Ellen (Christensen) en haar man haar schizofrene zus Inger (Gråbøl) meenemen naar Parijs. Inger doet weinig moeite haar aandoening te verbergen voor de rest van de bus vol doodgewone Denen. „Ik ben geestesziek”, verklaart ze monter tijdens het voorstelrondje. „Maar dat moet in principe niets uitmaken.” Toch staat de groep al snel op een verlaten Duitse parkeerplaats een dood egeltje te begraven omdat Inger anders niet meer de bus in wil.

Regisseur Niels Arden Oplev (maker van de eerste Deense Millennium-film) bouwt dit soort scènes vakkundig op, zodat je vooral lacht om de reacties van de groep, niet perse om het grillige gedrag en de waanideeën van de grofgebekte vrouw. De filmer vond inspiratie voor zijn script bij zijn eigen zussen, die 25 jaar terug een soortgelijke reis maakten. Hoofdrolspeelster Gråbøl, vooral bekend als kille truienkoningin Sarah Lund uit hitserie The Killing, voorziet Inger respectvol van de juiste charme. Zeker haar connectie met het meereizende jongetje Christian, dat gebukt gaat onder de spanning tussen zijn ouders, weet bij vlagen oprecht te ontroeren.

Rose is het soort film dat je op twee manieren kan ervaren. Het is gemakkelijk cynisch te worden over de mierzoete momentjes, stereotypes en de geringe nuance in de verbeelding van Ingers schizofrenie. Maar als feelgoodmovie en eenvoudig pleidooi voor meer compassie jegens ‘de ander’ schiet Rose raak: de film won afgelopen maand overtuigend publieksprijzen in zowel Leiden als Leeuwarden. Een vergelijking met megahit Intouchables (2011) dringt zich nadrukkelijk op, mede door de idyllische Franse locaties en de olijke rolstoelrace door het paleis van Versailles.

Bekijk een overzicht van onze recensies over film