Column | Vleesland

Marcel van Roosmalen

Ik las op Twitter de reacties op de nieuwe campagne van de vleessector: ‘Nederland Vleesland, waar smaken verschillen’. De mensen die ik volg kotsten ervan. Dat zegt natuurlijk alles over de bubbel waarin ik verkeer: vegetariërs, flexitariërs en bewuste vleeseters.

Zelf schaar ik me onder de bewuste vleeseters. We zijn ons bewust van het dierenleed, maar eten toch vlees. Wij sussen ons geweten door niet meer dan nodig te consumeren. Ik koop mijn vlees bij de betere slager en zo niet dan let ik op het aantal sterren.

Ik durf wel te zeggen dat ik met mijn gezin ben neergestreken in het pompende hart van vleesland. Omdat de dorpsslager ook brood verkoopt, en omdat hij een aardige man is, ben ik iedere dag wel in zijn winkel. Hij maakt de laatste tijd een gejaagde indruk: zo groot is de vraag naar zijn barbecuepakketten.

De gemiddelde vleesconsumptie per inwoner van Nederland vleesland, honderd gram, wordt in de gemeente Wormerland moeiteloos met een factor vijf overtroffen. Toen er aan de Dorpsstraat nog een kantoorboekhandel zat, was het best verkochte boek een barbecue-boek. De uitbater van het enige huiskamerrestaurant van het dorp zweert ook bij grote stukken vlees. Ik heb hem ooit gehoord over de vegetarische biefstukken van Loetje, ook met een heel leger komt er bij hem geen ‘vleesprinter’. Ik zie in de plaatselijke Vomar mensen bij mooi weer hun karren vol vlees leggen.

Hebben deze vleesliefhebbers een steuntje in de rug van de vleessector nodig om zichzelf sociaal te kunnen handhaven „omdat vleeseters steeds meer onder vuur komen te liggen”: niet echt. En andersom, moet ik kotsen van de slogan ‘Nederland Vleesland, waar smaken verschillen’?

Nee, ik denk dat Nederland Vleesland een waarachtige slogan is, die de lading goed dekt, want sorry, met tulpenbollen en kaas kom je in het buitenland niet meer weg.

We maken op z’n zachtst gezegd een vlezige indruk.

Louis van Gaal als bondscoach: Nederland Vleesland.

Caroline van der Plas: Nederland Vleesland.

De toestanden in Ter Apel: Nederland Vleesland.

Alle programma’s op SBS: Nederland Vleesland.

Ik zou hier graag schrijven dat ik de uitzending van Op1 vanuit Ter Apel ook een typisch geval van Nederland Vleesland vind, maar ik vind Margje Fikse en Giovanca Ostiana vlees noch vis. Ik denk dat ze zelf vinden dat ze een vegetarische uitstraling hebben, zeker is dat ze ‘Nederland Vleesland’ een verschrikkelijke slogan vinden.

Marcel van Roosmalen schrijft op deze plek een wisselcolumn met Ellen Deckwitz.

Lees verder…….