Wie in SAO wil overleven, moet gamen

De competitieve middelbare scholiere Asuna is een van de beste in haar klas, maar als het om gamen gaat is einzelgänger Misumi haar de baas. Ze worden al snel vriendinnen, waarbij Misumi Asuna helpt om haar gamevaardigheden te verbeteren. Als het haar van Asuna bij het gamen in de weg zit, vlecht Misumi het, waarbij Asuna blosjes op de wangen krijgt: „Dit voelt heel vreemd.”.

Een zinnetje dat nog terugkeert. Maar dan zijn we inmiddels terechtgekomen in de virtuele wereld van computerspel Sword Art Online (SAO) waar, naar blijkt, er geen uitlogknop is. Als een speler in het spel verslagen wordt, dan sterft hij ook in het echte leven. Wie wil overleven, moet honderd niveaus hoger zien te komen. Omdat ze samen sterker staan gaan Misumi (in SAO heeft zij eventjes als avatar de vervaarlijke krijger Mito) en Asuna samenwerken, wat de interpretatie lijkt te versterken dat het onder alle actie gaat om vloeibare identiteiten en een lesbische verhouding. Maar na de tweede „dit voelt heel raar” gaat het verhaal een andere kant op. Het woord „progressive” uit de filmtitel gaat duidelijk niet op voor deze Japanse anime.

SAO is een bewerking van populaire boeken voor jongvolwassenen, de manga-adaptatie daarvan, een tv-serie en een paar voorgaande films. Toch is Sword Art Online Progressive vrij goed te begrijpen zonder voorkennis – en dat is in de animewereld wel eens anders. Ook is hij op de climax na niet zo luidruchtig als veel concurrenten. Aan het eind bereiken de overgebleven spelers niveau twee in het dodelijke spel, dus in theorie volgen er nog 99 films. Hopelijk komt het daarin goed met Asuna en Misumi.