‘We hebben het op school over niets anders gehad”, zegt Zyen Hulskamp (20) bij de protestactie dinsdagavond van rapper Ronnie Flex. „Dit kan een keerpunt zijn, zodat artiesten hopelijk meer als mensen gezien gaan worden en niet als producten.”
Hulskamp is een van de ongeveer honderdvijftig mensen op het Schouwburgplein in Rotterdam, van wie een aanzienlijk deel media, die afkwamen op de oproep van Ronnie Flex om te protesteren tegen zijn voormalige platenlabel Top Notch. Flex is boos over het contract dat hij in 2012 tekende bij Top Notch, vanwege het kleine aandeel dat hij uitbetaald kreeg. Volgens Flex – artiestennaam van Ronell Plasschaert (31) – deed hij „75 procent van het werk” en kreeg hij maar 8 procent van de royalties. Flex brak in 2014 door met het nummer ‘Drank & Drugs’, de hit die hij samen met Lil’ Kleine maakte. Zijn album Rémi (2017) haalde de platinastatus. „Ik zat naar Rémi te luisteren en dacht bij mezelf, potverdikkeme, toch nooit iets van gehad”, zei Flex dinsdag over waarom hij dit protest opzette.
De Rotterdamse muzikant brak in 2021 met het label en spande een rechtszaak tegen ze aan, een zaak die hij in januari verloor. In aanloop naar de rechtszaak werd het royaltypercentage door Top Notch bijgesteld naar 20 procent. Dat wees hij af.
Flex gaat in hoger beroep en trok de afgelopen dagen op sociale media fel van leer tegen Top Notch, met de actie in Rotterdam als voorlopig hoogtepunt. De bedoeling was volgens hem bewustzijn te creëren en „jonge artiesten te behoeden voor het tekenen van een wurgcontract.” Bij de actie in Rotterdam werd meteen een videoclip opgenomen voor zijn nieuwe nummer ‘Kees Closed’, een zogeheten diss-track richting Top Notch’ labeleigenaar Kees de Koning.
Legendarisch moment
De honderdvijftig aanwezigen tijdens de actie waren niet de duizenden die Flex zelf zei te verwachten vooraf, maar volgens fan Hulskamp toch „een legendarisch moment”. Hij maakt zelf muziek onder de naam XNMI en zit in zijn tweede jaar op de Herman Brood Academie. Ronnie Flex is voor hem een grote inspiratiebron en hij is zelfs momenteel in gesprek met Vincent Patty (Jiggy Djé), algemeen directeur bij Top Notch, over een eventueel contract. „Dat is wel een dingetje”, lacht hij, „maar vandaag gaat denk ik veel meer om de movement. Dat jonge artiesten meer gaan nadenken over wat ze tekenen en bij wie. Het zet mij in ieder geval aan het denken. Ik hoop dat het Ronnie daar om te doen is, en dat het niet alleen zijn eigen ding is.”
Omdat Flex in hoger beroep is gegaan en de zaak dus weer bij de rechter ligt, wil Top Notch op dit moment niet via de media reageren, laat het label aan NRC weten. Ze wachten de uitspraak af.
Toch werd Flex op sociale media geen kritiek bespaard, want is deze actie niet een beetje krom? Waarom teken je zo’n contract als je het er niet mee eens bent? Flex reageerde op Threads: „Waarom heeft niemand het over degene die zo een deal opzet en daadwerkelijk toepast op een medemens?” Ook stelt hij dat niet iedereen mensen om zich heen heeft die bij dit soort zaken kunnen helpen, zeker op zo’n jonge leeftijd (hij was 20 toen hij tekende). „Ik ben gewoon selfmade rechtstreeks vanuit het buurthuis gekomen.”
De verhouding tussen een jonge, opkomende artiest en een groot, gevestigd label is vrijwel altijd scheef
Tijdgeest
Bjorn Schipper van Plus One Legal, ruim twintig jaar advocaat in de muziekwereld en niet betrokken bij de zaak van Flex, stelt dat dit soort contracten niet vreemd zijn in de muziekwereld, maar of ze ethisch en eerlijk zijn, is wel de vraag. Schipper: „De rechter had daar beter naar mogen kijken. Kort gezegd is de uitspraak bijna volledig opgehangen aan de afwijzing van het argument dat Flex niet wist wat hij tekende, omdat hij jong was en geen jurist had ingeschakeld. Daar ging de rechter niet in mee, omdat hij meerderjarig was en een manager had.”
Volgens Schipper had de rechter best de tijdgeest in gedachten mogen nemen. De muziekindustrie is veranderd sinds 2012: streamen was nog niet zo groot, de inkomsten waren toen nog niet goed in te schatten. „Is 8 procent royalties dan nog redelijk? En een contract voor vier albums, een mensenleven in de muziekwereld, is dat eerlijk? En waarom zou 20 procent, die Top Notch later aan Flex aanbood, wel redelijk zijn? Waarom is 30/70, 40/60 of 50/50 niet eerlijk? In hoger beroep krijgt Flex kans zijn huiswerk opnieuw te doen, zeker met de nieuwe Wet Auteurscontractenrecht die recentelijk werd aangescherpt. Die wet dient juist ter verbetering van de positie van artiesten in dit soort situaties.”
Volgens Schipper is de bredere maatschappelijke discussie hierover belangrijk, want de verhouding tussen een jonge, opkomende artiest en een groot, gevestigd label is vrijwel altijd scheef. „Deze protestactie is uniek in de Nederlandse muziekwereld, misschien brengt het wat teweeg.”
