Nieuw Europees poptalent ontdekken op Eurosonic online

Alleen al het intro van het eerste nummer, ‘Drive’, van Son Mieux, uit Den Haag, was met zo veel disco-elementen opgesierd dat je ieder moment de glazige stemmen van The Bee Gees zou verwachten. Maar het was zanger Camiel Meiresonne die hier schitterde. Ook letterlijk: de zeven bandleden waren gehuld in zilver en satijn. Hun discorock was deze avond een hoogtepunt, waarbij weelderige instrumentaties van violen, percussie, keyboards en gitaar met precisie worden ingezet voor opzwepende accenten en wendingen. Terwijl de bandleden in falset hun koortjes zingen, bespeelt Meiresonne met hunkerende blik de lege zaal.

Want ook Son Mieux speelde voor een lege zaal. Voor de tweede keer wordt het jaarlijkse ESNS-festival (Eurosonic Noorderslag), dat zich normaal gesproken in Groningen afspeelt, nu online gepresenteerd. Drie avonden worden Europese artiesten getoond, zaterdag is er uitsluitend Nederlands talent. De onlinepresentatie loopt soepel. Met een beetje fantasie doet het schakelen tussen drie livestreams denken aan het heen en weer lopen tussen verschillende zalen. De optredens zijn kort, variërend tussen de vijf en tien minuten. Dat is soms jammer, enkele artiesten maken ondanks de onlinesituatie, de indruk live aanwezig te zijn. Ze spelen zo gedreven, of juist gevoelig, dat hun muziek een brug slaat, door het scherm heen.

Lees ook het interview met Shishani: ‘Muziek is de reden dat ik nog gezond ben’

Dat gold behalve voor Son Mieux, ook voor de innemende rap-zang van de Portugese Carla Prata, de gedragen rock van het Belgische Mooneye en de milde rapper Berwyn uit Engeland. De experimentele folklore van de Nederlandse zangeres Pitou bleef juist een beetje op afstand door de vele omwegen en intermezzo’s in haar melodieën.

Bijkomend voordeel

De uitvoering van de bijdragen liepen uiteen. De één stuurde – oude? – liveopnamen in een volle zaal, andere groepen spelen in een oefenruimte of een lege fabriekshal. De presentatie maakt uit. Sommige acts staan erbij als in een videoclip. Zo werd de veelbelovende, melancholieke pop van Leon of Athens, uit Engeland, hier lusteloos uitgevoerd in een rood decor, en bewoog bij het Belgische Sylvie Kreusch de camera juist wild heen en weer, maar werd de zang geplaybackt. Dat was een gemis, want voorvrouw Kreusch kan expressief zingen.

Eurosonic staat bekend als een festival om nieuw talent te ontdekken. Dat lukt ook online, met als bijkomend voordeel dat er geen ‘rijen’ zijn. Zo is het normaal gesproken druk bij artiesten die door de Engelse BBC zijn uitverkoren als ‘Sound’ voor het nieuwe jaar: dit jaar bijvoorbeeld Wet Leg, te zien op woensdag, en zangeres Priya Ragu, op vrijdag. De band Wet Leg, met twee voorvrouwen-gitaristen, gaf een energiek optreden. Afgepaste ritmes werden aangekleed met opgewonden zangstemmen, wat een aantrekkelijk contrast gaf.

Op woensdag bood Oostenrijk een paar verrassingen, zoals Sofie en Sharktank. Sofie en haar band speelden elegante pianoballades met dramatische Engels-Duitse zang, uitgevoerd in iets te ludieke Pierrot-outfits. De groep Sharktank leek in een Amerikaanse diner te staan. Hier bleek de meerwaarde van het liveoptreden, al was het online. De reeds bekende loungenummers kregen lomere uitvoeringen met een mysterieuze ondertoon.