Geen hobby’s

Dit weekend dronk ik koffie bij mijn nieuwe buurvrouw. Het was er zo geordend en schoon dat je er meteen foto’s voor Funda kon nemen en als kers op de taart prijkte in de woonkamer een grote boekenkast. „Jullie houden van lezen!”, juichte ik. „Oh, die zijn van mijn vriend”, zei ze, „die doet aan hobby’s.”

„En jij niet?”, lachte ik.

Ze dacht even na.

„Sport? Muziek? Films? Games?”, probeerde ik.

„Nee”, zei ze na een tijdje, „of nou ja, ik houd ervan om door mijn huis te lopen. Dingen dan een beetje te verplaatsen. Maar een echte hobby, nee.”

Daar bleef ik de rest van de dag aan denken en ’s avonds vertelde ik het voorval aan mijn zus de psycholoog.

„Oh, dat is eerlijk zeg”, begon ze, „velen zouden het niet toegeven dat ze geen hobby’s hebben, het klinkt dan toch alsof je geen leven hebt. Dapper van haar.”

„Dapper?”

„Ik heb in mijn praktijk zoveel cliënten die ervan balen dat ze niet weten wat ze leuk vinden. Ze proberen een alfabet aan muziekinstrumenten en sporten uit, nemen een filmabonnement, gaan op dansles of naaien van lieverlee lavendelbuiltjes voor kansarme gezinnen, maar niets maakt hen echt enthousiast. Nergens wordt de vlam der passie door aangewakkerd. Wanneer ze dit dan opbiechten aan hun omgeving, krijgen ze doorgaans te horen dat ze gewoon iets leuks moeten gaan doen. Terwijl de meesten dus geen idee hebben waar ze nou eigenlijk echt plezier aan ontlenen.”

‘Daar heb ik soms ook last van”, peinsde ik, „misschien zijn we er evolutionair ook helemaal niet voor gemaakt om iets leuk te vinden, naast seks, eten en slapen. Soms denk ik weleens dat we alleen maar aan hobby’s doen zodat we even kunnen vergeten dat het leven slechts een samenklontering. Een klontering van uren waarvan je eigenlijk geen idee hebt van wat je ermee moet.”

„De meesten zijn zo opgelucht als ik hen vertel dat ze helemaal geen hobby hoeven te hebben,” zegt zus de psycholoog, „en dat ze niet de enigen zijn die niet weten wat ze met hun vrije tijd, en dus met zichzelf, aan moeten. Je ziet ze daarna ontspannen, het haalt zoveel druk van de ketel. Gewoon een beetje bestaan is al ingewikkeld genoeg. Het kost behoorlijk wat levenservaring om door je huis te kunnen scharrelen en verder niets van jezelf te hoeven. Het is een ware kunst.”

„Dus mijn buurvrouw is een kunstenaar”, grinnikte ik, „omdat ze niets doet?”

„Je buurvrouw is een kunstenaar”, besloot mijn zus, „omdat ze niets móét.”