Een schemerige undercover-operatie in groezelig Australië

Is er een Australische school van misdaaddrama? Groezelig gefilmde gruwelen in de onderklasse, zonder echte hoogtepunten. Films die drijven op troebele innerlijke worstelingen.

Luguber broeien doet The Stranger van Thomas M. Wright met de beste films uit dit Australische mompelmisdaad-genre. Het draait om een intens geduldige en subtiele politieoperatie om Henry Teague (Sean Harris), verdacht van kindermisbruik en -moord, in de val te lokken. In een vele maanden durende operatie moet undercoveragent Mark (Joel Edgerton) het vertrouwen van Teague winnen en hem overhalen de plek aan te wijzen waar hij een jongenslijkje begroef. Want gezien de systematische manipulatie waaraan Teague wordt onderworpen, zal geen rechtbank genoegen nemen met diens bekentenis alleen.

The Stranger is smoezelig en schemerig gefilmd, wat de gemoedstoestand van de helden weerspiegelt. Heeft Teague de jongen vermoord, dan hunkert deze desperaat eenzame man vol zelfhaat eigenlijk naar een vriend om zijn hart te luchten, schat de politie in. Maar Teague is ook intens wantrouwig: undercover Mark staat voor talloze maanden toenadering. Als vader worstelt Mark met de groeiende empathie die ook geveinsde intimiteit met zich meebrengt.

The Stranger is evenwel geen Donnie Brasco-film over een undercover die worstelt met loyaliteiten, eerder een tango van twee mannen die beide worstelen met de waarheid. Wright verweeft het lineaire verhaal van toenadering en verraad met licht verwarrende flashbacks over hoe deze operatie tot stand kwam. Die fragmenten roepen vragen op over nut, noodzaak en ethiek: hoe weet iedereen zo zeker dat Teague schuldig is?

Die aanpak getuigt van ambitie, maar vertroebelt de focus en vermindert de emotionele identificatie met undercoveragent Mark, een van die stille, gekwelde rollen waarop acteur Joel Edgerton een patent heeft. Maar wat deze nevelige film mist aan focus maakt hij goed als ‘procedural’ die nauwgezet de psychologische babystapjes in kaart brengt waarmee ze Teague in de val lokkken. Alle opties blijven open: tunnelvisie van de politie, gebrek aan bewijs, een open eind. Dat houdt The Stranger tot de laatste seconde spannend.