Column | Een tien voor ijver

Caroline van der Plas heeft een prijs gewonnen. Ik had het nooit geweten als we niet in het Radiohuis (NPO/Mediapark) bij de klapdeuren op elkaar waren gebotst. Ze was met een heel feestcomité, inclusief journalist Ton F. van Dijk die bij Sven Kockelkmann het juryrapport had voorgelezen. Haar gezicht stond op feestelijk. Ze kende mij van columns en verder was ze ook een keer onze gast in Media Inside, waar ze Gijs Groenteman en mij volledig wegspeelde.

Sindsdien kan ik haar niet meer onderschatten.

„Dag Maarten”, zei ze.

Hoewel het niet altijd een compliment is om met Maarten van Rossem te worden verward, kwetste het niet. Even later was ze er weer, ze was toch even omgekeerd om mijn naam goed te zeggen.

„Jij bent natuurlijk, Marcel!”, zei ze.

„En jij bent Caroline!”, deed ik veel te ad rem terug.

Ik keek naar de bos bloemen in haar hand. Gaven ze haar bij Radio 1 nou ook al bloemen? Was ze misschien voor de duizendste keer te gast geweest? Was ze in de peilingen de grootste partij van het land?

„Nee, een prijs”, zei ze en ze trok een certificaat uit haar tas.

„Meest ijverige Kamerlid.”

Ze moest weer door, ze had haast, nog veel te doen, ze was niet voor niets het meest ijverige Kamerlid. Ik kon het allemaal opzoeken, ze was voor twaalven al twee keer bij Radio 1 voorbijgekomen, waarvan dus één keer bij Sven Kockelmann.

Ik keek de uitzending terug. Het gezicht van Caroline toen ze hoorde dat ze maar liefst 18.200 punten had gescoord, het geknik toen werd gezegd dat ze het leeuwendeel (9.185) binnen had gesleept op het onderdeel volksvertegenwoordiging. Ze was blij dat het eindelijk eens inzichtelijk werd gemaakt hoe hard ze werkte en dat ze meer was dan ‘dat mens op televisie’.

Het is moeilijk te geloven, omdat we haar iedere avond zien, maar televisie doet ze er dus bij. Grappig weetje: ze was in haar eentje ijveriger dan de fracties van JA21, FVD, Groep Van Haga en Volt. Het ging er in als koek, ze was in het zonnetje gezet en laat het maar aan haar over om „dit diploma” heel ijverig uit te venten.

Heel flauw om te zeggen dat een tien voor ijver weliswaar een verdienste is, maar dat het je nog niet de slimste van de klas maakt. Tegelijkertijd zijn ijverige tegenstanders het moeilijkst te bestrijden. Ze doen zo erg hun best dat je er bij voorbaat al moe van wordt.