Column | Dagboekcitaten

Het Algemeen Dagblad publiceerde zaterdag een artikel van Marcia Nieuwenhuis en Tobias den Hartog over de verziekte werksfeer binnen Forum voor Democratie. De strekking: de leider van Forum, Thierry Baudet, is racistisch, intimideert en gooit intern met lege flessen naar medewerkers.

Het verrast niet. Na alle openlijk gevoerde ruzies binnen die partij verwacht je niet anders.

Het AD schrijft dat ‘het onderzoek’ leunt op ‘enkele honderden pagina’s correspondentie, zoals vertrouwelijke mails, dagboekaantekeningen en app-berichten’.

Henk Otten, denk je dan.

Het AD sprak ook nog met zeventien betrokkenen, onder wie veertien ex-FVD’ers, die anoniem blijven.

Het is een inmiddels beproefde methode. Gal spui je onherkenbaar. In het geval van FVD logisch omdat de hardcore achterban niet terugdeinst voor (online) bedreigingen.

In de praktijk leunde het artikel echter vooral op dagboekfragmenten van een door Thierry Baudet geïntimideerde medewerker en een voor hem dus ook makkelijk te traceren persoon. Het leverde niet de minste, of eigenlijk de beste citaten op, een ervan – ‘Het beest was ontwaakt, Thierry ging helemaal los op mij’ – werd zelfs gepromoveerd tot kop van het artikel.

Op de avond van 1 mei 2020 gooit Thierry Baudet een aantal lege flessen in de richting van de medewerker die daarover in zijn dagboek schrijft.

Het AD citeert uitbundig uit screenshots van het dagboek van de medewerker. Hoe hij werd vernederd, hoe hij een schaduw van zichzelf werd en hoe hij uiteindelijk herstelde van wat hem was overkomen. Daarna sluit de krant af met: ‘De betrokken medewerker die de dagboekaantekeningen optekende, wil deze niet verder toelichten. „Het is voor mij een afgesloten hoofdstuk, waar ik liever niet meer op terugblik. Ik vind het spijtig dat een persoonlijk verslag in handen van het AD is gevallen.”’

Los van de onprettige inhoud gingen bij mij alle alarmbellen af over de ethiek bij het Algemeen Dagblad.

Heel veel vragen.

Wie stuurt screenshots van dagboekfragmenten naar het Algemeen Dagblad? Hoezo worden deze teksten waarvan de schrijver makkelijk achterhaald kan worden tegen zijn wil in toch gewoon afgedrukt? Wat zijn dat voor journalistieke methoden? Of is dit een verhaal van een dusdanig maatschappelijk belang waarvoor een enkeling desnoods maar moet bloeden?

Het was al lang een publiek geheim dat de oliebollen van een bepaalde bakker geen voldoende zouden halen in de test, ze zijn namelijk niet te vreten en veel te vet. Daarna kwam het AD met dagboekfragmenten van ‘een keukenhulp’ waaruit blijkt dat de kok niet kan koken en zijn keuken ook niet fris was. Voor wie is dit vervelender: voor de kok of voor zijn hulp?