Column | Blender

Tijdens het laatste kwartier van Nederland-USA werd er op de ramen geklopt. Een van de helpers van Sinterklaas, slechte timing vond ik, maar ik was de enige. Even later bevonden we ons, oma Wormer was er ook bij, rondom een berg cadeaus. Lang verhaal kort: ik kreeg een blender.

Een blender, het zal het lot van de vaderfiguur zijn. Mijn eigen vader kreeg naarmate hij ouder werd ook steeds dommere cadeaus en niet alleen met Sinterklaas. Ik herinner me een afwaskwast, en op zijn verjaardag ooit een stofzuiger. Een Miele, hij staat nu bij mij op zolder. Ik denk dat hij er twee keer mee gezogen heeft.

„Wat fijn, een blender, dankuwel Sinterklaas”, zei ik voor de vorm, maar toen stortte een volgend kind zich alweer op de berg.

De dag erop probeerde ik het geschonken speelgoed aan de praat te krijgen. Veel gepiel met een mesje vanwege de plastic klepjes op de vakjes van de batterijen. (Kan dat echt niet anders, China?) Te kleine skates. Klei in haar. Een opmaakhoofd waarvan je de haren bij nader inzien toch niet kunt wassen.

Meeste spijt hebben we van de K3-microfoon die Sint aan Leah van Roomalen (5) had geschonken. Ze is zeer muzikaal, dat wil zeggen, ze houdt van muziek, maar haar stemmetje is nog niet toe aan versterking.

Haar ‘I’m still standing’ horen zingen is drie keer ontroerend, maar vanaf de vierde keer sterf je, achter je computer.

In je werkkamer.

Met je blender.

Lucie van Roosmalen (7), ze had zelf heel veel gekregen, kwam telkens informeren wanneer ik mijn blender voor het eerst ging gebruiken. Uiteindelijk besloot ik een banaan in de blender te stoppen. Dat ging goed. Ik voerde de drab aan Frida van Roosmalen (1) en liet de blender op het aanrecht staan. Later die dag is er heel veel in die blender gestopt. Frida van Roosmalen bliefde de mix van nat kattenvoer, klei en yoghurt gelukkig niet.

Ook wel verbazingwekkend hoeveel troep je met één blender kunt maken. Eigenlijk kun je, als je het goed aanpakt, met een blender in gezinsverband een hele zondagmiddag bezig zijn.

De vriendin werd bij thuiskomst begroet door een kind dat door een K3-microfoon schreeuwde dat ze met de blender heel veel troep hadden gemaakt en dat we lekker bezig waren geweest.

Ik wil volgend jaar een stofzuiger, net als mijn vader, maar ik heb de zijne nog.