Willow Smith heeft de stem, nu nog de nummers

Iets meer dan een jaar zit er tussen het vierde en vijfde album van Willow Smith. En in die korte tijd blijkt de slechts 21-jarige dochter van Hollywood-acteurs op duidelijk gegroeid. Onder de vleugels van de jonge stadionrockproducer Chris Greatti (van oa Yungblud) is <Copingmechanism> een veelzijdig album geworden waarop vooral haar veelzijdige stem schittert. De poppunk van het voorgaande Lately I Feel Everything is niet weg, maar Willow laat zich nu niet zo makkelijk labelen met gruizigere rocksongs. Dat komt vooral door die ontzettend gegroeide vocale kracht. ‘Ur a stranger’ bijvoorbeeld, rockt hard maar is meeslepend door haar mooie, dubbele zanglijnen, net als in rockballads ‘Split’ en ‘No Control’. En hoor haar zoete ad libs in ‘Hover Like a Goddess’.

Als die sterke stem eens net zulke sterke songs hadden…. Het zwakke punt van Willow is en blijft dat je bij elk nummer aan andere bands denkt: Paramore, No Doubt, Evanescence. Hoe klinkt Willow nou echt?

Peter van der Ploeg