Een van de leukste momenten in Ghostbusters: Frozen Empire is bijna helemaal aan het einde. Dan spreekt Gary Grooberson (Paul Rudd) de eerste twee coupletten van het befaamde titellied van Ray Parker jr. uit, als onderdeel van een serieuze dialoog met zijn partner Callie Spengler (Carrie Coon): „If there’s something strange in the neighborhood. Who you gonna call?” Als kijker ben je geneigd heel hard ‘Ghostbusters!’ naar het scherm te roepen.
Het is tevens voer voor critici die Hollywood verwijten in de ban van introverte nostalgie te zijn, met talloze remakes, vervolgen of varianten op jarentachtig- en -negentighits – binnenkort weer Bad Boys: Ride or Die.
Ghostbusters, de sensatie van 1984, is alweer even terug: met een ongrappige vrouwelijke remake (Ghostbusters: Answer the Call, 2016) en een sequel Ghostbusters: Afterlife (2021) , waarin twee jongere generaties in het Midden-Westen op spokenjagen slaan. In de finale komen de opa’s ook weer opdraven met hun oude overalls en spookkanonnen.
Dit is daar het vervolg op, waarbij de actie zich verplaatst naar thuishonk New York. Een sequentie uit het begin van de film gaat vol op nostalgie: aan de hand van oude, streperige Ghostbusters-reclamespotjes wordt uit de doeken gedaan hoe het ook alweer zat met de spokenjagers. Het gebruik van deze commercials is een aardige oplossing voor de altijd wat onhandige ‘uitlegscènes’. Hier is het met name ook bedoeld voor jonge toeschouwers voor wie dit de eerste ghostbustersfilm is.
Ghostbusters: Frozen Empire is een product van deze tijd, met zowel plaats voor nostalgie als reflecties op hedendaagse kwesties als identiteitspolitiek. Want het beste aan dit vijfde deel is de queer-romance tussen Callies dochter Phoebe en de geest van een overleden meisje. De in wetenschap én het occulte geïnteresseerde Phoebe wordt neergezet als buitenbeentje, dus is het niet zo vreemd dat ze valt op spookmeisje Melody. Phoebe is als enige mens niet bang voor haar en heeft belangstelling voor haar verleden en haar bestaan als geest.
Die langzaam opbloeiende romance, die héél impliciet en klein gehouden wordt, geeft Ghostbusters: Frozen Empire de broodnodige warmte. Want verder is het een wat mechanische herhaling van zetten, met elementen uit alle eerdere films, maar met name de eerste. Ook hier een boosaardige geest die ontsnapt en New York bedreigt, dit keer met vrieskou, ijspegels en een kille wind als adem.
Veel personages hebben bar weinig te doen, met name Callie en haar zoon Trevor, die centraal stonden in het vorige deel. Vooral om ruimte te maken voor veertig jaar oudere Ghostbusters: Dan Aykroyd, Bill Murray, Ernie Hudson, Annie Potts en William Atherton. Wel leuk om de senioren weer in actie te zien met hun oude spulletjes.
