N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
EK atletiek Na drie keer goud in München kan de 22-jarige Nederlandse atlete zich gaan voorbereiden op Parijs 2024.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data89659682-002c71.jpg)
Foto ANP
Parel in de kroon van het ‘Project 400’, dat kan er maar één zijn. Eveline Saalberg, Lieke Klaver, Lisanne de Witte hadden de Nederlandse ploeg zaterdagavond in een prima uitgangspositie gebracht voor een medaille in de finale van de 4×400 meter estafette bij de EK atletiek in München. Maar voor winst was iets extra’s nodig. Femke Bol.
De 22-jarige atlete bleef tot de laatste meter technisch perfect lopen. Nederland won in een nationaal record van 3.20,87, vóór Polen, vorig jaar tweede op de Spelen. De estafettewinst, een bekroning voor het ‘Project 400’ dat de Atletiekunie drieënhalf jaar geleden inzette, betekende de derde gouden EK-medaille voor Bol. Eerder won ze de 400 meter en 400 meter horden
Een Nederlandse atlete die drie keer goud wint bij een EK, dan is de vergelijking met Fanny Blankers-Koen nooit ver weg. Zij won op de EK van 1950 in Brussel gouden plakken op de 100 en 200 meter plus de 80 meter horden. Na haar was er drie keer EK-goud voor de Poolse Irena Szewinska (1966), de DDR-sprintsters Petra Kandarr (1969) en Katrin Krabbe (1990), de Fransman Christophe Lemaitre (2010) en de Britse Dina Asher-Smith (2018).
Een gouden combinatie van 400 en 400 horden was er bij internationale kampioenschappen voor Harry Hillman (Olympische Spelen 1904) en Debbie Flintoff-King (Gemenebestspelen 1986).
Olympisch goud
Of Bol de Blankers-Koen van de 21ste eeuw gaat worden, luidde in de aanloop naar het EK al een vraag. Zelf hield ze de boot wijselijk af. Drie keer EK-goud in een na-olympisch jaar is nog geen vier keer olympisch goud, zoals Blankers-Koen in Londen 1948. In München paste het programma Bol perfect. Geen series, zoals op de Spelen, maar ‘alleen’ vier dagen achter elkaar halve finales en finales. In de estafette kon ze vervolgens de series overslaan om nog één keer ongenadig te pieken in de finale.
Waar gaat ze op inzetten op weg naar Parijs 2024? Op de 400 meter boekt Bol veel progressie. Met de 49,44 van München zou ze een paar weken geleden bij de WK als tweede zijn geëindigd, en op de Spelen vorig jaar als derde. Maar kan ze in de buurt komen van de 48,36 waarmee Shaunea Miller-Uibo won in Tokio? En op de 400 horden, haar favoriete onderdeel, zag Bol bij de WK opnieuw dat Sydney McLaughlin een klasse apart was. Haar Europese succes is geen garantie voor olympisch goud, weet Bol zelf ook. Maar mooi was het wel.
