Column | Protestetiquette

Een maand geleden werd bij de Tour de France geprotesteerd door klimaatactivisten. Dat protest werd niet live uitgezonden. Wie wilde zien wat het was dat de Tour tot een halt had gebracht, kreeg het antwoord niet zomaar opgediend, die moest een beetje doorgoogelen. Dan kwamen beelden tevoorschijn van activisten die zich aan het asfalt hadden vastgelijmd. Op hun T-shirts stond: ‘We hebben 989 dagen over.’ Vrijdag begon in Utrecht de Vuelta, de verwachte boerenprotesten werden donderdag al besproken op Radio 1. Burgemeester Sharon Dijkstra vertelde dat er overleg met de boeren was geweest, het parcours zou ongehinderd worden gelaten.

Zaterdag waren de renners nog niet vertrokken toen het AD al een foto van een protest plaatste. Er werd een boer geciteerd die zei dat er was afgesproken dat wanneer ze het parcours niet blokkeerden, ze zendtijd kregen. Bij het Vueltaverslag van Radio 1 werd uitgelegd waarom de tuinders protesteerden en waarom de veeboeren verderop dat deden. Bij de livestream van de NOS werden dronebeelden van hooibaalacties getoond. Herman van der Zandt en Roxane Knetemann voorzagen de protesten van commentaar. Knetemann vond het een goede manier van aandacht vragen voor je zaak. De renners moesten toen nog 160 km.

Zijn de boeren nou zo slim of zijn klimaatactivisten zo dom, dacht ik. Kennelijk kun je, als je wilt protesteren tijdens sportevenementen, gewoon overleggen met de organisatie. Dan krijg je, zolang je niet blokkeert, zendtijd, paginaruimte en wordt je protest zelfs in het sportcommentaar meegenomen.

Even na een uur berichtte de NOS dat boeren bij Gameren de weg toch eventjes geblokkeerd hadden. Ook in dit bericht werd uitgelegd wat de boeren wilden. Hun protestborden werden in beeld gebracht. De organisatie en de politie waren intussen met de boeren in gesprek op zoek naar een oplossing.

Thuis lagen de klimaatactivisten gillend voor de tv op hun kleedjes, gevlochten van bij protesten opgedane bekeuringen. In ieder geval weten ze nu wat de protestetiquette bij sportevenementen voorschrijft: gewoon overleggen met de organisatie en de lokale burgemeester. Hen iets voorstellen als: ‘We doen een groot protest langs de route, waarbij we ludieke spandoeken tonen en ons vastlijmen aan dingen, maar niet aan het parcours.’ Als je het zo aanpakt, word je niet genegeerd door de sportverslaggeving, maar wordt je boodschap over het hele medialandschap verspreid met foto’s, analyses en dronebeelden. Tijdens het wachten op de koers, krijg je een microfoon onder je snufferd. Kun je mooi uitleggen voor wat het in godsnaam is dat we nog 989 dagen hadden.

Het kan natuurlijk ook zijn dat er geen protestetiquette bestaat, maar de sport net voor de Vuelta 2022 besloot de protesten rond haar evenementen niet langer te negeren. Dat de boerenprotesten de eerste waren die breed uitgemeten werden, was puur toeval. Klimaatprotesten in de sport zouden vanaf nu dan ook niet meer genegeerd worden. Als het verschil in behandeling tussen boeren- en klimaatprotesten toch blijft bestaan, is dat omdat Sport – voor de finale tussen Klimaat en Veehouderij – haar club allang gekozen heeft.