Paul Sorvino wilde méér zijn dan de eeuwige maffiabaas

Paul Sorvino zal vooral in de annalen belanden om zijn acteercarriere, die ruim een halve eeuw en meer dan 150 films en series beslaat. Maar de maandag op 83-jarige leeftijd overleden acteur uit New York had méér talenten dan het spelen van schurken of rechercheurs – de twee archetypes die altijd aan hem bleven kleven.

In eerste instantie ontwikkelde Sorvino een interesse voor opera. Op zijn achttiende nam de zoon van Italiaanse immigranten zijn eerste stemlessen, mede om zijn problemen met astma onder controle te krijgen. Maar op de American Musical and Dramatic Academy veranderde zijn focus en koos hij ervoor zich meer op acteren te gaan richten. Sorvino maakte in 1964 zijn debuut op Broadway in de musical Bajour. Zes jaar later volgde zijn eerste filmrol, in de komedie Where’s Poppa? van regisseur Carl Reiner.

Zijn bekendste film- en televisierollen speelde Sorvino in de jaren negentig, toen zijn populariteit mede door GoodFellas een vlucht nam. Met zijn imposante postuur en indringende blik werd hij daarna vaak gevraagd voor autoritaire figuren. Hij speelde een maffiabaas in comicfilms Dick Tracy en The Rocketeer, werd gecast als de vader van Juliet in Romeo + Juliet van Baz Luhrmann, gaf gestalte aan staatsman Henry Kissinger in de biografiefilm Nixon van Oliver Stone en had een vaste bijrol in detectiveserie Moonlighting, naast Bruce Willis.

Eigen pastasauzen

De acteur ontpopte zich echter heel bewust ook op andere vlakken. Hij richtte een eigen theatergezelschap op, de American Stage Company, en een stichting die aandacht vroeg voor de impact die astma op kinderen kan hebben. Ook schreef Sorvino een boek over zijn leven met astma, How to become a former asthmatic.

Hij was bovendien ambassadeur van Americans Against Horse Slaughter, een organisatie die actievoerde tegen het op inhumane wijze slachten van paarden. Daarnaast lanceerde de veelzijdige artiest een eigen merk voor pastasauzen, gebaseerd op de oude recepten van zijn moeder.

In een interview in 2014 sprak hij de hoop uit dat hij later, na zijn dood, onthouden zou worden voor méér dan alleen GoodFellas en Law & Order, de politieserie waar hij twee jaar in meespeelde: „De meeste mensen hebben de indruk dat dat het enige is dat ik kan en doe. Ik ben óók een dichter, een schilder, een schrijver, een zanger. Ik ben de rest van mijn leven vooral aan het vechten tegen dat ene beeld dat iedereen van mij heeft.”

Ondanks zijn respectabele staat van dienst als acteur, won Sorvino nooit grote prijzen. Hij werd in 1973 wel genomineerd voor een Tony Award voor zijn vertolking in That Championship Season maar won niet. Het dichtste bij een Oscar kwam de acteur in 1996, toen zijn acterende dochter Mira het beeldje kreeg voor haar bijrol in Mighty Aphrodite van Woody Allen. De acteur ontroerde kijkers wereldwijd op dat moment door zijn tranen ongegeneerd de vrije loop te laten.