Op WOO HAH! zijn de Europese acts veel indrukwekkender dan de Amerikaanse

Festival WOO HAH! is inmiddels een begrip binnen de hiphopindustrie. De samenwerking met Rolling Loud, een van de grootste hiphopmerken van de wereld die in onder meer New York, Los Angeles en Miami al jarenlang gigantische line-ups neerzet, deed de jonge doelgroep dit jaar watertanden. De samenwerking was op het terrein zichtbaar in het nieuwe VIP-gedeelte, maar verliep verder voornamelijk aan de achterkant. Festivalorganisator MOJO hield de controle op de line-up.

De muzikale lat werd zo’n drie uur na de opening van het terrein hoog gelegd door Zwangere Guy. De zelfbenoemde ‘king van Brussel’ had een woest venijnige blik in zijn ogen, en ramde met dj Umi Defoort en toetsenist PJ Seaux achter zich zijn wildste nummers over het veld. „Die moshpit kan groter WOO HAH!, dit is precies mijn anus!” Zijn introspectieve kant kreeg amper ruimte. De Belgische rapper kwam om te slopen. Dat bleek na drie jaar stilte in de Beekse Bergen meer dan welkom.

De twee grote artiesten uit Atlanta, Playboi Carti en headliner Future, kwamen niet in de buurt van dat niveau. Playboi Carti bulkte van de energie, maar gooide die er enkel uit door te krijsen en te grunten. Eigenlijk was het nog knap dat zijn geschreeuw werd overstemd door de gitarist. Rappen kon je het in ieder geval niet noemen. Vooraan stuiterde de jonge generatie hiphopfans door de moshpits, aan de achterkant van het veld slonk de crowd zichtbaar per minuut.

Lees ook wie we dit jaar tipten: ‘Drie hiphopartiesten om je vingers bij af te likken op WOO HAH!’

Unieke flow

Future zou in 2016, toen WOO HAH! nog in de Tilburgse Spoorzone plaatsvond, al eens optreden maar moest toen annuleren. Het leek erop dat hij dat recht kwam zetten, maar niets bleek minder waar. Hij heeft het afgelopen decennium een duizelingwekkende discografie opgebouwd, maar wist er geen headliner-waardige show van te breien. Futloos sjokte hij van links naar rechts, terwijl hij slechts af en toe fantasieloos over de al opgenomen stemmen van de backingtrack mompelde. De schermen toonden zijn NFT; een afbeelding van een verveelde aap met een vissershoedje op. Die was nog nét niet zo verveeld als Future zelf.

Een eindje verderop, in de Waterfront-tent, gebeurde iets veel spannenders. De Nederlandse hitproducer $hirak er haalde daar voor ieder nummer een nieuwe special guest op het podium. Bokoesam, Esko, Adje en nieuwe hitsensatie Christian D kwamen in rap tempo voorbij. Met ‘Amsterdam’, een moderne bewerking van Fouradi’s ‘Een Ding’ uit 2006, lieten laatstgenoemde en de producer achter de knoppen het publiek heerlijk de nacht in dansen.

Sowieso lag het niveau van de performers uit het Nederlands taalgebied vaak hoger dan bij hun Amerikaanse voorbeelden. Kevin overtuigde op het hoofdpodium met een live-band, waar Sevn Alias het moest hebben van snoeiharde beats en zijn unieke flow. Mula B combineerde die twee vormen tot de ultieme hiphopshow. Zaterdag schoot de Hagenees in topconditie zijn raps als een sniper over de kille trapbeats, om een paar minuten later melodieuzer werk te spelen met een klein groepje scherpe muzikanten. De verrassend golvende dynamiek in zijn set gaf de veelzijdigheid en breedte van hiphop anno 2022 perfect weer.

Trotse moeder

Het beste moment: toen de kalme, Britse rapper Dave zijn headline-show op zaterdag afsloot achter de toetsen. Vanaf daar coverde hij Sting en Dido tegelijk, liet hij zijn dj er nog één laatste dikke beat in knallen en haalde hij zijn moeder het podium op voor een knuffel. Stralend van trots liepen ze tijdens een grote vuurwerkshow af.

Op een paar logistieke missers na (wat deed die prachtige nachtclub-stage in die uithoek van het terrein? En waarom was er in de bossen geen bar te vinden?) was ‘WOO HAH! X Rolling Loud’ een geweldig festival. Een festival waar de bezoekers zó gretig zijn dat ze al vroeg in de middag een moshpit beginnen op de klanken van een symfonieorkest, maar waar ook emo, punk, trap, rock, electro, amapiano en disco terrein winnen.