Magie van de Davis Cup is terug

‘De vijf van Haarhuis’, zo zou de bijnaam kunnen luiden van het Nederlandse Davis-Cupteam dat zaterdag en zondag in het sfeervolle Martiniplaza eenvoudig afrekende Slowakije: 4-0. Met een mix van de twintigers Tallon Griekspoor (26), Botic van de Zandschulp (27) en Tim van Rijthoven (27) voor het enkelspel en ervaren wereldtoppers als Wesley Koolhof (33) en Matwé Middelkoop (39) in het dubbelspel, beschikt Nederland wederom over een ploeg die zich serieus kan meten met de (sub)top van het landentennis. „Als het geluk onze kant op valt, denk ik dat dit team tot hele grote dingen in staat is”, zei Griekspoor na afloop in Groningen.

Het team van captain Paul Haarhuis (56) moet in september een plaats in de finaleweek af zien te dwingen. De komende tijd moet duidelijk worden waar en tegen wie gespeeld wordt. Nederland speelt in ieder geval niet thuis. De Nederlandse tennisbond KNLTB meldde zich niet aan als een van de vier speelsteden. Volgens directeur Erik Poel was het financiële risico te groot toen het nog niet zeker was dat Nederland zich zou plaatsen. Haarhuis begrijpt die afweging, maar gaf wel toe „best heel graag een week in een vol Ahoy te willen spelen”.

Met het winnen van de Davis Cup als ambitie zou de lat hoog worden gelegd. Voor het grootste Nederlandse succes in de geschiedenis van het toernooi moeten we terug naar september 2001. Haarhuis maakte deel uit van het team van de toenmalige captain Tjerk Bogtstra dat in de halve finale in Rotterdam verloor van Frankrijk. Aan de zijde van Sjeng Schalken ging hij onderuit in de dubbel. Nu probeert Haarhuis samen met een nieuwe generatie in een andere opzet van de Davis Cup dezelfde magie op te roepen. „Gelukkig spelen deze jongens allemaal heel graag voor hun land”, stelde Haarhuis. „Dat is heel belangrijk in de Davis Cup.”

’Gouden generatie’

Haarhuis weet als geen ander wat het betekent om in de Davis Cup te spelen. Hij maakte als tennisser in 1990 uit tegen Canada zijn debuut met een verloren partij in het enkelspel tegen Grant Connell. Haarhuis speelde in totaal tijdens 27 ontmoetingen voor Nederland en maakte deel uit van de ‘gouden generatie’. Maar met Richard Krajicek, Jan Siemerink en zijn latere dubbelpartner Jacco Eltingh bleven successen uit. Met tennissers van een generatie later als Schalken en Raemon Sluiter beleefde Haarhuis zijn hoogtepunt in het landentoernooi 22 jaar geleden in Rotterdam.

Als captain van Nederland is Haarhuis sinds 2017 aan een nieuw succes aan het bouwen. Aanvankelijk moest hij het doen met zijn kopman Robin Haase, het ‘eeuwige talent’ Thiemo de Bakker en de fysiek kwetsbare Igor Sijsling. Ze schilderden zichzelf aan het begin van hun carrière graag af – samen met de nooit echt doorgebroken Antal van der Duim – als ‘de vier musketiers’. Haase, De Bakker en Sijsling waren in de Davis Cup niet meer dan middelmaat. Ook al speelde Haase een recordaantal van 28 ontmoetingen. Zijn laatste vorig jaar thuis tegen Canada. Het zou wel eens zijn allerlaatste optreden in de Davis Cup kunnen zijn geweest.

Vier jaar geleden is er onder Haarhuis een nieuwe lichting tennissers opgestaan. Van de Zandschulp en Griekspoor maakten in 2019 hun debuut voor Nederland en zetten daarna voorzichtige stappen in de richting van de tennistop. Inmiddels zijn beiden uitgegroeid tot vaste waarden in de Davis-Cupploeg. Van de Zandschulp normaal gesproken als de kopman, Griekspoor als tweede speler in de single.

Toppers in het dubbel

Haarhuis heeft er met Van Rijthoven een serieuze troef bij. Hij bewees zaterdag als vervanger van de licht geblesseerde Van de Zandschulp zijn waarde door de Slowaakse nummer één Alex Molcan in drie sets te verslaan. Daarvoor had Griekspoor met een zege op Lukás Klein Nederland al op een 1-0 voorsprong gezet.

Nederland beschikt behalve over goede spelers in het enkelspel ook over toppers in het dubbel. Haarhuis keek zondag samen met Griekspoor, Van Rijthoven en Van de Zandschulp toe hoe de ervaren Middelkoop en Koolhof het beslissende derde punt binnenhaalden tegen het Slowaakse duo Molcan en Klein. Daarna zette Middelkoop Nederland voor de vorm nog op 4-0. Hij won een zogenaamde dead rubber van de Slowaak Jozef Kovalik. Middelkoop speelde in 2017 voor het laatst een enkelpartij op de ATP-tour. „Dat ik hier nog een enkelpartij mocht spelen was een mooi cadeautje”, zei Middelkoop. „De sfeer in Groningen was fantastisch. Het is ongelooflijk hoe hecht onze groep is.”

De vijf van Haarhuis genoten tot ver na de laatste partij met volle teugen van het Nederlandse publiek. De afgelopen jaren braken Van de Zandschulp (met een kwartfinale op de US Open), Griekspoor en Van Rijthoven (beiden wonnen een ATP-toernooi) door op het internationale podium. Dat is mede het gevolg van de vele uren die de tennissers samen doorbrengen op het Nationaal Tennis Centrum in Amstelveen. „Ze zoeken en stuwen elkaar daar op”, zegt Poel van de KNLTB. „De Davis Cup is dan een mooie reclame voor het Nederlandse tennis.”

Dat was het in Groningen zeker, zo vond ook Haarhuis. De toekomst van de Davis Cup is nog onduidelijk. Het investeringsfonds Kosmos, dat het toernooi 25 jaar zou organiseren voor een bedrag van 2,6 miljard euro, heeft zich na vijf jaar alweer teruggetrokken. De finaleweek, met acht landen, wordt dit jaar nog wel in november in Málaga gespeeld. De kans is groot dat de opzet volgend jaar verandert. Als het aan Haarhuis en zijn spelers ligt, dan gaat de internationale tennisbond ITF terug naar het aloude model van thuis- en uitduels. Groningen ziet ze graag komen.