‘Les Intranquilles’: continu op de hoede voor vaders manische episoden

Les Intranquilles (De rustelozen) van de Belgische regisseur Joachim Lafosse is bij momenten haast ondraaglijk om naar te kijken. Wegens enkele naar de keel grijpende scènes, maar meer nog door het permanente gevoel van onrust dat wordt opgeroepen. De rusteloosheid zit niet alleen onder de huid van de personages, maar kruipt dankzij het uitmuntende acteerwerk van Damien Bonnard en Leïla Bekhti ook al snel onder die van toeschouwers.

Bonnard en Bekhti spelen een stel met hun eigen voornamen, hij is succesvol kunstenaar, zij restaureert meubels. Wat een idylle zou kunnen zijn, wordt overschaduwd door de mentale problemen van Damien. Als hij stopt met ’s nachts te slapen, dwangmatig begint te werken of met te enthousiaste bewegingen en opengesperde ogen grootse plannen uiteenzet, bouwt de spanning op. Is dit het begin van een manische periode? Lukt het nog hem te kalmeren? Zo ja, hoe? Een beer als Damien dwing je niet zomaar tot iets. Maar ook als hij depressief is, bepaalt Damiens gemoedstoestand de sfeer in huis.

Lafosses negende film is geïnspireerd door zijn eigen vader, die bipolair was, en toont deze mentale aandoening met opmerkelijk veel complexiteit. Dat Damiens ziekte hem ertoe brengt dat hij zich niet meer wast of zijn kind in gevaar brengt. Maar óók dat Damiens spontaniteit en intensiteit op betere momenten hem aantrekkelijk maakten als geliefde of als vader.

De titel van dit drama slaat evenzeer op Damien als op zijn omgeving, die getekend wordt door zijn ziekte. Zoontje Amine is dol op zijn vader, maar te volwassen voor zijn leeftijd door wat hij meemaakt. Leïla, een charismatische, vrijgevochten vrouw wordt voor de ogen van de kijker bitterder en rigide. De rol waarin ze wordt gedrukt, vreet aan haar.

Juist doordat er weinig expliciet wordt uitgesproken in Les Intranquilles, maar de kijker wordt meegezogen in de dynamiek binnen een gezin, worden de dilemma’s die komen kijken bij een leven met mentale problemen echt invoelbaar. Net als de uitzichtloosheid ervan.