N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Recensie Theater
Musical In een nieuwe, creatieve uitvoering speelt horrormusical ‘Sweeney Todd’ zich af in een gevangenis. Hans Peter Janssens raast als titelpersonage Todd wraakzuchtig over de bühne. Simone Kleinsma is de ster van de show.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data99579426-eba4dd.jpg)
Als je Sweeney Todd hebt gezien, zit je voortaan toch iets minder ontspannen in de kappersstoel. In deze horrormusical vermoordt een barbier zijn klanten, waarna onderbuurvrouw Lovett hun vlees in pasteitjes verwerkt. Het is duidelijk: dit is geen luchtig musical-tussendoortje. Humor is er, maar wel van het zwartste soort.
Bij Sweeney Todd is de wereld een plek vol armoede, misbruik en geweld. Na een lang ballingschap keert de titelfiguur terug naar London. Hij werd valselijk veroordeeld, omdat de rechter zijn vrouw begeerde. Bij thuiskomst ontdekt Todd dat zijn echtgenote zich heeft vergiftigd en dat zijn dochter opgesloten zit in het huis van de rechter. De kapper zint op wraak.
Sweeney Todd ging in 1979 in première op Broadway en werd overstelpt met prijzen. Lof is er steevast voor de muziek van Stephen Sondheim: ingenieuze composities met scherpe uithalen, neigend naar opera. Er zijn lieflijke nummers als ‘Johanna’, maar ook snelle, humoristisch liedjes als ‘The worst pies in London’. Dit creëert een indrukwekkend muzikaal palet, zo demonstreert het live orkest bij deze nieuwe uitvoering.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2021/03/web-2503culdolly.jpg)
Duistere kant
Ster van de show is Simone Kleinsma, die de rol van Nellie Lovette 30 jaar geleden ook al speelde in de eerste Nederlandse Sweeney Todd. Leeftijd maakt niets uit voor de rol van slinkse pasteitjesbakker – tenminste: zo laat Kleinsma het lijken. Als comédienne pakt ze het publiek in met nummers als ‘By the sea’. Vocaal is ze ijzersterk. ‘Haar’ Lovette spant iedereen voor haar karretje met een Amsterdams accent en blonde kuif. Eén van haar slachtoffers is de jonge Tobias, een aandoenlijke en sprankelende rol van Samir Hassan.
Het titelpersonage wordt vertolkt door de Vlaamse Hans Peter Janssens, die onder meer hoofdrollen speelde in The Phantom of the Opera en Les Misérables tot aan West End. Net als Todd zijn dit personages met een duistere kant, rollen die een krachtige stem vereisen. Dat is Janssens op het lijf geschreven: hij raast wraakzuchtig over de bühne. In de cast vallen ook Jonathan Demoor en Valerie Curlingford op, als smachtend liefdeskoppel. Hun stemmen vallen mooi samen in duetten. Daarnaast speelt Frank van Hengel een heerlijke charlatan.
Meestal geeft het decor bij Sweeney Todd een tamelijk realistisch beeld van 19de-eeuws Londen, zoals bij Opus One enkele jaren geleden. In de regie van Frank van Laecke is de setting anders: het verhaal speelt in een gevangenis. Vervallen muren torenen uit boven de acteurs en iedereen draagt een identiek detentiepak, nummer op de borst. Dit benadrukt het ethisch geploeter van de personages, maar maakt hun situatie ook onontkoombaar.
Binnen de gevangenismuren bouwen de spelers locaties uit het verhaal met wat maar voor handen is. Met een pallet maken ze een keukentje: bakstenen zijn de pasteitjes, cement is het deeg. Deze creatieve enscenering wordt kracht bijgezet door choreografieën van Daan Wijnands, die nooit teleurstelt. Hij verrast dit keer met aanstekelijke (ensemble)nummers, waarin zelfs Da Vinci’s Het laatste avondmaal opduikt. Het maakt Sweeney Todd tot een moderne uitvoering van het bekende horrorverhaal – kippenvel gegarandeerd.
