In de Ethiofunk van Entoto Band ligt de nadruk op elke tel

Als saxofonist Amanyal ‘Million’ Tewelde een slangenbezweerderige melodie inzet, geeft hij die extra punch. Zangeres Helen Mengestu zingt hem na, met een goed getimede snerp in haar stem, en gitarist Joep Pelt strooit gruis in de groeven van het sixties geluid van Addis Ababa. Met Entoto Band heeft Nederland er een verrassende funkband bij, bleek zaterdag bij de presentatie van hun debuutalbum.

Ze spelen geen doorsnee funk, maar Ethiofunk, teruggrijpend op de gouden jazzjaren van Ethiopië, toen de mystieke sound werd voorzien van Amerikaanse soul en funk. James Brown leerde de wereld dat je gaat dansen als muzikanten de nadruk op de eerste tel leggen, maar Entoto pakt elke tel. Soms werkt dat, met soulbreaks die meteen naar de heupen zakken. Regelmatig is het te veel. Dan lijkt het net alsof een drumstel van de trap valt.

Zangeres Helen Mengestu is de belangrijkste troef van de band. Ze is naar Nederland gekomen als lid van een Ethiopisch circus waar ze ook leerde zingen. Zonder papieren mocht ze hier niet professioneel spelen. Elf jaar lang bracht ze door in asielzoekerscentra, nu straalt ze op de voorgrond van Entoto. Ook zanger ‘Million’ Tewelde voerde een papieren strijd voerde, tegelijkertijd speelde hij op honderden Eritrese en Ethiopische bruiloften en feesten die, volgens zijn biografie, ‘aan ons zicht onttrokken worden’.

Malinese woestijnrock

Gitarist Joep Pelt is samen met Million de kracht achter dit collectief. Pelt raakte in de ban van de Ethiojazz tijdens een reis in 2009. De gitarist heeft zijn eigen label met bands uit onder meer Zuid-Afrika en Mali. Zijn spel is beïnvloed door blues en Malinese woestijnrock. Met percussie en orgel erbij wordt Entoto een opzwepend collectief.

Veel van wat Entoto wil doen, komt samen op ‘Yèkèrmo Sèw’, een van de bekendste Ethiopische nummers. Mulatu Astatke speelt het bekende origineel instrumentaal, Mengestu voegt zang toe die de melodie volgt. De lome soulgroove is uit duizenden herkenbaar. Maar dan komt het nummer plots in een versnelling met een ander ritme en dwingt Pelt zijn bluesrock wel erg naar de voorgrond.

Op plaat werkt die wending best, maar zaterdag lukte het de band niet om gelijktijdig terug te keren naar de rust. Zonder daar al te lang bij stil te staan start het zestal alweer een volgende song met huppelende beat. Entoto is niet de strakste funkband, wel een zeer aanstekelijke.

Lees ook: Dit interview met Joep Pelt uit 2014

Bekijk een overzicht van onze recensies over pop