‘Ik krijste van angst toen ik mijn moeder op deze foto zag’

‘Komende zomer is deze foto zeventig jaar oud. Toen ik een kind van zes was, heeft dit plaatje mij nachtmerries bezorgd.

„Vanuit onze woonplaats Enschede, dicht bij de Duitse grens, waren mijn ouders een week naar een hotel in de Harz gegaan, met de trein; een auto hadden we niet.

„Ons gezin telde vijf kinderen. Mijn oudste broer was toen al 20 jaar, mijn oudste zus 18. De zorg voor de jongere kinderen was aan hen toevertrouwd.

„Na enkele dagen bezorgde de post ons deze foto. Die was natuurlijk bedoeld als een leuke groet, maar bij mij pakte dit totaal anders uit.

„En hoe! Ik weet dat nog precies, tot op de dag van vandaag. Ik krijste van angst bij het zien van mijn moeder in gezelschap van een enorme ijsbeer! Hoe kon zij, zo vrolijk lachend, naast zo’n gevaarlijk beest staan?

„Volgens de verhalen van mijn broer en zus was ik amper te kalmeren. Daarna bleef ik nog dagenlang erover tobben, vragen stellen, doorpraten. Ik droomde dat ik mijn moeder nooit meer zou terugzien.

„Na de behouden thuiskomst van mijn ouders is de foto met de beer nog vaak aangehaald als ‘de foto die Ivo deed schreeuwen van angst’.

„Vooral mijn moeder had later spijt van het sturen van de foto. Het volgende jaar stuurde zij een ansicht met een vrolijk gekleurd bloemenperk erop.

„Als kind ben ik nooit met mijn ouders op vakantie geweest. Zij gingen altijd met z’n tweeën weg. Als kinderen gingen we in de zomer altijd logeren bij familie in de Haarlemmermeer, of in Amersfoort. Nu zou je zeggen: wat vreemd. Toen was dat de realiteit. De vraag ‘Mag ik met jullie mee op vakantie?’ is nooit in me opgekomen.”