Gedateerd ‘Pretty Woman’ weet toch te verrassen

Toen ze nog een meisje was, droomde Vivian al van de prins op het witte paard, die haar zou redden. Jaren later is hij er opeens: de steenrijke Edward die haar – tippelend op Hollywood Boulevard – uit de goot kan trekken. Edward betaalt Vivian om een week aan zijn zijde te blijven, als date naar chique zakendiners. Al snel slaat deze ‘business deal’ om in verliefdheid.

De musical Pretty Woman volgt het plot van de bekende romkom uit 1990, die de doorbraak betekende van actrice Julia Roberts. Voor de theaterbewerking schreef Bryan Adams de muziek, samen met zijn vaste muziekpartner Jim Vallance. Hun soundtrack kent geen echte pareltjes, maar bestaat uit voldoende catchy liedjes om het publiek bij de les te houden. Openingsnummer ‘Welkom in Hollywood’ zet de toon: luchtig en springerig, met genoeg violen om de romantiek op gezette momenten van de bühne te laten fladderen.

Brutaal en ontwapenend

Pretty Woman ging in 2018 in première op Broadway, maar voelt desondanks niet als een verhaal van deze tijd. Vivian is een vrouw die alleen aan de arm van ‘haar’ miljonair vooruit kan komen in het leven. Wie haar lastigvalt, mept ze weliswaar eigenhandig tegen de grond, maar ze blijft toch vooral wachten op haar prins, die uitlegt wat ze moet dragen en hoe een toneelkijker werkt. Producent Stage Entertainment benadrukt in het programmaboekje nog even dat het creatieve team ‘voor een groot deel uit vrouwen bestaat’, maar zelfs regisseur Carline Brouwer (die The Sound of Music wel opfriste) krijgt het gedateerde gevoel niet van de show geschud.

Shanna Slaap in Pretty Woman Foto Stage Entertainment

Merkwaardige keuze

Ondanks het twijfelachtige plot is Pretty Woman een aanstekelijke musical. Dat je benieuwd blijft naar hoe het Vivian vergaat, komt vooral door actrice Shanna Slaap. Zij blijkt geknipt voor de hoofdrol. In haar spel wisselt ze brutaal en ontwapenend behendig af. Ook in humoristische scènes is ze sterk, zoals wanneer ze met vriendin Kit (een eveneens sterke Dana van der Geer) een feestje bouwt in een hotelkamer. En dan heeft ze ook nog zo’n fijne, heldere stem.

Stage Entertainment benadrukt dat het creatieve team ‘voor een groot deel uit vrouwen bestaat’

Wie zich minder makkelijk door de soundtrack slaat, is tegenspeler Jan Kooijman. Het is een merkwaardige keuze om deze ex-danser te casten als Edward – een rol die nauwelijks dans maar wel veel zang vereist. Dat blijkt niet Kooijmans forte. Zijn zangstem mist kracht en souplesse, waardoor je hem ziet worstelen met solonummers als ‘Vrijheid’. Daarnaast is zijn spel nogal vlak, waardoor de dynamiek tussen Edward en Vivian niet altijd even overtuigend is.

Lees ook de recensie over The Sound of Music, die regisseur Carline Brouwer opfriste

Wél een geslaagde castingkeuze is Mitch Wolterink, die in zijn dubbelrol van Happy Man/mr. Thompson met veel schwung van nonchalante dromer naar keurige manager wisselt.

Verder verrast ook het decor van Carla Janssen Höfelt. In deze stellage met schuivende delen kunnen de spelers ruimtes opendraaien om nieuwe locaties te creëren. Door enkel de belichting te veranderen wordt een schimmige straathoek zó de foyer van een chic hotel. Het biedt de ideale setting om Vivian te volgen door haar ‘sprookje’.