Disney-animatiefilm ‘Strange World’ is een feest voor het oog

Recensie


Film

Animatie In ‘Strange World’ ligt de nadruk op het helen van verstoorde familieverhoudingen. Dat is typisch Disney, interessanter zijn de schitterende kleurenpaletten en bonte bijfiguren.

Beeld uit de animatiefilm ‘Strange World’
Beeld uit de animatiefilm ‘Strange World’

Zelden was een Disney-animatiefilm zo inclusief als Strange World. Er is een gemengd huwelijk, een homoseksuele zoon en de familiehond mist een voorpoot. Zaken waar geen woord aan vuil wordt gemaakt, het is vanzelfsprekend. Ook is er een positieve ecologische boodschap en een discussie tussen vader en zoon over de keuze om andere soorten niet te doden maar er harmonieus mee samen te leven. De homoseksualiteit van de zoon maakt de film waarschijnlijk onverkoopbaar in bijvoorbeeld China en Arabische landen, een flinke financiële aderlating voor Disney.

In de proloog van avonturenfilm Strange World besluit ontdekkingsreiziger Jaeger zijn zoontje Searcher achter te laten, hij wil per se zien wat er aan de andere kant van een besneeuwde bergketen ligt. 25 jaar later heeft Searcher zelf een zoon, Ethan. Met zijn assertieve vrouw Meridian bestieren ze een boerderij waar ze pando kweken, een gewas waaruit energie wordt opgewekt voor hun utopische woonplaats Avalonia. Als de pando besmet blijkt met een virus gaat de familie op onderzoek uit en komen ze terecht in een bijzonder fraai vormgegeven wereld vol psychedelische kleuren en wonderbaarlijke creaturen. Searcher stuit er op zijn vader, met wie hij al snel in de clinch ligt over wat goed ouderschap is. Jaeger, een macho met grote snor, leert dat er ook andere, minder dominante manieren zijn om met mensen om te gaan.

De nadruk op het helen van verstoorde familieverhoudingen is typisch Disney en is het minst interessant aan Strange World. Los van de opvallend progressieve thematiek is de 61ste Disney animatiefilm een feest voor het oog, met schitterende kleurenpaletten voor de verschillende werelden die worden doorkruist, bevolkt door bonte bijfiguren zoals Splat, een schattig blauw wezentje dat non-verbaal maar uiterst expressief communiceert met zijn zes pootjes. Zelfs de missie van de ontdekkingsreizigersfamilie is ontdaan van zijn koloniale aspecten. Ze helpen en gaan dan weer weg.


Film Bekijk een overzicht van onze recensies over film

Lees verder…….