De piraten in ‘Our Flag Means Death’ zijn stiekem best lief

Recensie

Serie De beruchte piratenkapitein Blackbeard en de zachtmoedige Stede Bonnet zijn geliefden in de piratenserie ‘Our Flag Means Death’. Het nieuwe seizoen valt een beetje in herhaling, maar biedt ook veel moois.

Scène uit de queer piratenserie ‘Our Flag Means Death’.
Scène uit de queer piratenserie ‘Our Flag Means Death’. Foto Nicola Dove

Queer piratenserie Our Flag Means Death zette me aanvankelijk op het verkeerde been. De onverwachte hit van HBO Max lijkt op het eerste gezicht een doldwaze comedy die niet zo grappig is uitgevallen. De romantische, zachtmoedige edelman Stede Bonnet wil graag zeerover worden. Als hij zijn eigen schip heeft laten bouwen, probeert hij zijn rauwe, ongeletterde bemanning moderne waarden bij te brengen: ze moeten ruzies uitpraten, hun kwetsbaarheden en gevoelens tonen. Die lijn zit er ook wel in, maar gaandeweg gaat het over iets anders. Namelijk over de opbloeiende liefde tussen Bonnet (Rhys Darby) en de beruchte piratenkapitein Blackbeard (Taika Waititi). Ze zijn tegenpolen; Blackbeard is een meedogenloze macho, maar Bonnet maakt de zachte krachten in hem wakker. Blackbeard wordt steeds liever, Stede wordt steeds piratiger.

Op het einde van het eerste seizoen is het liefdespaar uiteen gedreven, waardoor het nieuwe, tweede seizoen meteen een handig begin heeft: zullen ze elkaar weer vinden? Blackbeard is aardig in de rotzooi geraakt sinds Stede bij hem is weggegaan. Hij voert zijn rooftochten op, wreder dan ooit en lijkt op een zelfmoordmissie. Stede en zijn bemanning zitten zonder schip en moeten gaan werken in de louche piratenbar van Spanish Jackie (Leslie Jones), een mannenverslinder die de afgesneden neuzen van haar tegenstanders in een pot op de bar bewaart.

Rhys Darby als de romantische, zachtmoedige piraat Stede Bonnet in Our Flag Means Death.

Foto Nicola Dove

Aantrekkelijke figuren

Dat de twee geliefden opnieuw naar elkaar op zoek moeten, voelt wel erg als een herhaling. Bovendien vinden ze elkaar al halverwege het seizoen, waarna je dus met een ietwat stuurloze tweede helft zit. Ook de ontwikkeling dat de piraten steeds liever worden is dan eigenlijk al voltooid. Het is een rommelig seizoen, ook wat de nieuwe schurken betreft, die onverwachts komen en gaan.

Daar staat veel tegenover. De vormgeving is nog bonter en mooier dan in het eerste seizoen, met hippe Aziatische kielen en fantastische leren pakken. De toon is wat grimmiger, met grover geweld en grotere geestelijke nood. Daarnaast krijgen de bijfiguren meer ruimte voor hun eigen zoektocht naar identiteit en liefde. En zijn er aantrekkelijke figuren bijgekomen, zoals de Aziatische Zeeroverkoningin (Ruibo Qian) en een kibbelend vrouwelijk piratenstel (Minnie Driver en Rachel House) dat een tweedehandswinkeltje is begonnen.

Bijzonder aan de serie is dat ze de representatie van queers en mensen van kleur serieus neemt, en ook de ontwikkeling van de diverse soorten liefdesrelaties. Hoe kolderiek de situaties ook zijn, daar worden geen grappen over gemaakt. Geen Jiskefets Heeren van de Bruyne Ster dus. De piraten Stede Bonnet en Blackbeard hebben trouwens echt bestaan, in de Cariben van de achttiende eeuw. Dat Bonnet niet kon varen en dat Blackbeard daarom zijn schip overnam, klopt ook. Om de goede sfeer niet te bederven, verzwijgt de serie wel dat Bonnet een slavenplantage had.

https://www.youtube.com/watch?v=y0fVBD2ltBw

Lees verder…….