De eigenwijze genialiteit van Personal Trainer

Daar is-ie dan. Nadat de eerste singles waren verzonken in een coronacoma en ontwaakten in een zinderende 24 uurs-livestream in Paradiso, is er nu ein-de-lijk het debuutalbum van Personal Trainer. Het collectief van Amsterdamse indieheld Willem Smit, die furore maakte met Palio Superspeed Donkey en lofi-sensatie Canshaker Pi, is uitgegroeid tot een zevenkoppig monster dat in alle denkbare vormen stronteigenwijze genialiteit uitbraakt. De indierock op Big Love Blanket barst uit zijn voegen van caleidoscopisch vakmanschap. Twee akkoorden zijn genoeg om van ‘The Lazer’ een opjuttend strijdlied te maken. Het vrolijk marcherende ‘Rug Busters’ is door de praatcoupletten en lyrische oorwurmrefreinen een eerbetoon aan LCD Soundsystem, maar dan wel met een gestoorde mondharmonicasolo. In ‘Milk’ ontpopt Smit zich tot gevoelige crooner die met kopstem zijn katers (en eenzaamheid) bezingt en zweert nooit meer zijn glas te zullen vullen: „I drink straight from the carton.”