Column | Van Romeinen tot smurfen

Marcel van Roosmalen

‘Mediapersoonlijkheid’ Dave Roelvink, zoon van mediapersoonlijkheid Dries Roelvink en broer van mediapersoonlijkheid Donny Roelvink, heeft bedenkingen bij ‘de week van de Lentekriebels’ in het basisonderwijs, hij vindt het ‘horror’ zei hij tegen RTL Boulevard.

Komiek Jandino Asporaat vertelde in een podcast dat hij twijfelt of de maanlanding en de aanslagen van 11 september 2001 echt zo hebben plaatsgevonden.

Het zijn niet zozeer de woorden van Jandino Asporaat en Dave Roelvink die verbazen, maar vooral dat de massa erdoor geschokt is. We hebben toch ook Douwe Bob, Tim Doutsma, Doutzen Kroes, Guido Weijers en Lange Frans al achter de rug? En dan kan ik nog wel een heel leger opsommen van wie ik niet wil weten hoe ze ergens over denken. Vraag Wolter Kroes eens naar zijn ideeën over de voedselketen, laat Frank Boeijen een kabinet formeren, René van der Gijp met een schroevendraaier een dood dier determineren en als je Hélène Hendriks vraagt hoeveel frikadellen een goudvis op kan valt het antwoord waarschijnlijk ook niet mee. Sluit Jan Versteegh een paar uur op met tubes tomatenketchup en je krijgt kunst. Jack van Gelder kan smakelijk vertellen over de wereldgeschiedenis, van de Romeinen tot de smurfen. Je wilt het alleen niet horen.

Ja, natuurlijk is Dave Roelvink dom en zit Jandino Asporaat op het randje van gevaarlijk. Nou en? Hadden we die zo hoog zitten dan? Dit is toch slechts een bevestiging van wat iedereen al weet?

Toen ik jong was waren er ook genoeg gekken beroemd, maar geen weldenkend mens kwam op het idee om ze serieus te ondervragen over de actualiteit. Ergens in coronatijd zijn we de grens overgestoken. Het was opeens niet raar meer om alles in twijfel te trekken, de eerste keer dat ik Lange Frans hoorde over graancirkels voelde dat als een eyeopener, want bekende Nederlanders kunnen natuurlijk ook niet goed wijs zijn. Van politici wisten we het al, maar nu blijkt ook half bekend Nederland op het randje van halfgaar te balanceren.

Zie de samenleving als een ijsberg waarvan we alleen het topje kennen. We kunnen ernaar wijzen en dan lachen om Jandino, maar denk ook eens aan die grote grijze klont die eraan vastgevroren zit. Aan uw boze buurman, idiote neef of onhebbelijke schoonmoeder. Dat en dan met macht, daar koersen we op af. Je kunt ze hun roeptoeters nog niet afpakken, maar voor verbazing is het echt te laat. En leuk is het ook al lang niet meer.

Marcel van Roosmalen schrijft op deze plek een wisselcolumn met Ellen Deckwitz.

Lees verder…….