Column | Alfavrouwtje

Bij elke ontwikkeling rond de Partij voor de Dieren hoor ik een voice-over van Sir David Attenborough. Maandag zei hij: „Het alfavrouwtje heeft zich teruggetrokken na de aanval van het bestuur, verwond maar niet verslagen wacht ze haar kans af.”

Je zou denken dat ze bij de Partij voor de Dieren wel weten dat je niet moet sollen met alfavrouwtjes. Die trekken je kop eraf. „Maar nee,” verzuchtte Sir Attenborough. In beeld zagen we de bèta’s van het bestuur over het ingenomen territorium van Esther Ouwehand scharrelen. De een groef een kuil en ging daar lekker in liggen. De ander checkte of er in de koelkast nog wat te snacken lag. Een derde begon een e-mail te tikken naar de leden. Een vierde trok behulpzaam wat integriteitskwesties uit de bosjes, misschien waren die bruikbaar in de mail. Die moest wel een beetje snel geschreven worden, want de kudde verzamelde zich al rond het alfavrouwtje. Sir Attenborough: „En zo schreven ze: ‘Geachte kuddeleden, kom naar ons. We hebben integriteitskwesties. En snacks.’”

Woensdag sprak Attenborough in zijn toon voor dreigende situaties: „Afgestraft door de kudde, trekken de bestuursleden zich terug.” In beeld zakte de rode zon achter Den Haag. „Voor ze van het toneel verdwijnen, mogen de verliezers interim-bestuursleden aanwijzen. Het alfavrouwtje moet van een afstand toekijken. Ze is not amused.” Het oud-bestuurslid met het gescheurde oor nadert een troepje gamma’s en wijst daar een gestreept exemplaar aan. Attenborough beschrijft: „Zie hoe ze haar geur over haar opvolger verspreidt.”

Het hoogtepunt in het PvdD-drama lijkt voorbij, maar de stem van Sir Attenborough is er nog steeds. Toen ik buiten in de betonjungle langs een SUV liep, hoorde ik: „En hier hebben we zo’n exemplaar waarmee de mens uit haar territorium werd verjaagd door de omstandigheden die ze zelf had gecreëerd.” Het is de voice-over in een documentaire die nog moet komen: een terugblik naar hoe de mensheid een eind maakte aan zichzelf. Als zelfs politieke partijen in de voorhoede van de strijd voor het leven op aarde ten prooi vallen aan menselijke machtswissewasjes, moet het scenario voor onze laatste productie al zo goed als geschreven zijn.

In het PvdD-drama hoop ik op een seizoensafsluiting waarin Ouwehand en het bestuur elkaar high-fiven in de bosjes achter College Tour. Sir Attenborough: „Zo vieren ze hun successen.” Het hele machtsstrijddrama blijkt dan in scène te zijn gezet om alle bestaande leden naar het congres te lokken, nieuwe leden te interesseren en meer vertrouwen in het alfavrouwtje te creëren. Sir Attenborough zou weer toelichten: „In tegenstelling tot de meeste dieren, strijdt het politieke dier liever achter de schermen dan ervoor.” Als partijen in de voorhoede tegen klimaatverandering zo uitgekookt zouden zijn, hebben we met z’n allen misschien een kans op overleven, maar waarschijnlijk wordt het ordinair in modderstromen uitsterven.