‘Al in de jaren negentig had Netanyahu alles in zich voor de perfecte populist’

Protesten tegen de hervorming van de rechterlijke macht gaan in Israël nog altijd door, zoals donderdag in Tel Aviv.

Foto Abir Sultan/EPA

Interview

Politicoloog Dahlia Scheindlin De existentiële crisis waarin Israël zich bevindt, kwam voor politicoloog Dahlia Scheindlin niet als een verrassing. „Israël zou op den duur gedwongen zijn om te kiezen tussen gelijke rechten voor iedereen of een niet-democratische weg.”

Gehaast loopt politicoloog en veel gevraagd analist Dahlia Scheindlin (50) eerder deze maand tegen het eind van de middag café Masaryk binnen, in een welvarend deel van Tel Aviv vol restaurants, cafés, boekwinkeltjes en chique kapsalons. Her en der lopen buiten nog mensen met de Israëlische vlag, de sporen van weer een dag van massale protesten tegen de juridische hervormingen van de regering. De betogers vrezen dat de rechtse regering van premier Netanyahu de Israëlische democratie de nekslag toedient door de rechterlijke macht ondergeschikt aan de politiek te maken.

Op de vraag of zijzelf de laatste paar maanden ook mee heeft gedaan aan de betogingen antwoordt de tengere Scheindlin, die nog voor de nieuwe regering eind vorig jaar aantrad al veel had gepubliceerd over de erosie van de Israëlische democratie, haast verontwaardigd: „Natuurlijk, elke week weer, afgezien van twee keer, toen ik in het buitenland was. Ik ben er blij mee, het is hartverwarmend.”

Lees ook Tel Aviv verzet zich massaal tegen ‘morrelen aan de fundamenten van Israëls democratie’

Bij een flesje mineraalwater, oog in oog met een meer dan mansgroot portret van de eerste Tsjechoslowaakse president Masaryk, vertelt ze hoeveel de omstreden hervormingen overal hebben losgemaakt. „Een neef van me van in de zeventig woont in een appartementencomplex aan de noordkant van Tel Aviv. De meeste mensen daar, veelal ouderen, zijn niet zo politiek, maar nu huurt de buurt elke week op eigen houtje vier bussen om naar de stad te rijden en mee te demonstreren tegen de plannen van de regering. Mijn neef nam zijn volwassen kleinzoon mee. Die bleek discussies te voeren met leeftijdsgenoten of ze nog wel in het leger konden dienen.”

Lees verder…….