Zuinig, kuch, is deze grote jongen niet – doe maar het instapmodel van de 408

Range anxiety, angst voor lege batterijen. Daar ging het vaak en terecht over in de begintijd van elektrisch rijden. De eerste stekkerauto’s, behalve Tesla’s, hielden het tien jaar terug na 150 kilometer voor gezien. Daarna moest je meestal zonder snellader opladen in een land zonder laadnetwerk. De petrolheads van toen genoten hun gelijk met volle teugen. Op benzine kwam je 500 kilometer ver, met een beetje diesel duizend, tanken was zo gepiept. Achterlijke boomknuffelaars, die stekkergekken.

Intussen moet je in sommige benzine-auto’s meer vrezen voor een lege tank dan in EV’s voor lege accu’s. Zorgenkind is de plug-inhybride. Omdat die deels elektrisch rijdt, krijgt hij meestal een kleinere benzinetank. Dat scheelt gewicht en de ruimte die hard nodig is voor de elektromotor en de steeds grotere en zwaardere accu’s. Maar wat als het elektrische bereik alsnog beperkt is en je op lange ritten onderweg niet of mondjesmaat kunt bijladen? Bij veel plug-ins kan dat sowieso alleen maar langzaam, omdat ze niet over een snellader beschikken.

Dan krijg je dit.

Elbphilharmonie

Ik neem de Peugeot 408 GT Hybrid 225 mee naar Hamburg. Vanaf mijn huis is dat 300 kilometer, bijna volledig snelweg. Dan is een 12,4kWh-accu in een auto van haast 1.700 kilo exclusief inzittenden snel leeg. In Hamburg zijn de laadpalen in de buurt van de Elbphilharmonie allemaal bezet. Omdat ik geen tijd heb op mijn beurt te wachten en de duur van mijn verblijf de maximale parkeerduur toch zou overschrijden, dump ik de Peugeot in een parkeergarage zonder laadpaal. Na het concert eerst maar eens tanken, want veel benzine zit er niet meer in. Wat krijgen we nou? Met een restbereik van 90 kilometer gaat er amper 29 liter bij. Oorzaak: de tankinhoud bedraagt maar 40 liter. Waarschijnlijk dacht Peugeot: die trendy kopers van ons rijden toch waar mogelijk elektrisch. Alleen kom je elektrisch hooguit veertig kilometer ver met de GT, en ga vooral niet het volledige vermogen van de aandrijflijn aanspreken. Dan heb je met een actieradius van 400 kilometer meer reden voor range anxiety dan in een Tesla Model 3 Long Range. Want zuinig, kuch, is deze grote jongen niet.

Dat is jammer omdat het verder een vorstelijke reiswagen blijkt te zijn. De stoelen zijn top en er zit best gang in; ik deed Hamburg-Groningen in twee uur twintig. Anderzijds is dit het zoveelste Stellantis-product waarin je je afvraagt: waar ken ik de techniek ook alweer van? Nou, van DS’en, andere Peugeots, van Citroëns en Opels. Dat zou niet zo moeten zijn met een model dat zich zo onderscheidend voordoet als deze auto. Ook uiterlijk is de 408 minder exclusief dan je zou denken. Zijn excentriek gerekte hatchbackvorm met crossovertrekjes zit in het stijlvaarwater van een concurrerende Stellantis-knol, de Citroën C5X. Bij Stellantis wordt elke keuze een multiplechoicevraag met de opties A, A of A.

Grote ronde hoepel

Het troost bijna je groen en geel te kunnen ergeren aan wat nog authentiek Peugeot is in de 408. Weg met dat malle ministuurtje, beste Fransen. Ik wil een grote ronde hoepel die het zicht op het dashboard niet belemmert maar ontsluit, en die ik verder naar me toe kan trekken. Irritatiebron twee is het klimaattouchscreen. De symbolen zijn blauw en wit verlicht. Alleen: wat is uit, wat aan? Bij het icoon ‘AC’ moet je ernaar raden. Is de airco ingeschakeld als het blauw of wit is? Blauw, neem je aan, want de actuele temperatuur wordt in blauw aangegeven. Goed gegokt, zeggen de koude rillingen. Maar dat je daar in moderne auto’s nog moeizame gedachten aan moet wijden is een gotspe.

Punt van aandacht is de automatische grootlichtsensor. Die springt slordig om met tegenliggers aan de andere kant van de snelweg. Naderende truckers blijven flitsen. Van tegemoetkomende vrachtwagens ziet de Peugeot de meestal laaggeplaatste koplampen blijkbaar niet branden als die zich deels achter de vangrail in de middenberm verstoppen, waardoor hij grootlicht blijft voeren en de hoogzittende vrachtwagenchauffeur de volle led-laag krijgt.

Waarom zou je zo’n auto kopen? Vanwege het design, dat bijzonder, of voor de binnenruimte, die enorm is. Neem dan voor 10 mille minder wel het instapmodel met 130pk-benzinemotor. Daar kan 52 liter benzine in en hij weegt ruim 300 kilo minder, dus waarschijnlijk is hij stukken spaarzamer dan deze, die pretendeert het te zijn.