‘Werken vanuit het buitenland is geen vakantie’

In

‘In 2019 had ik een kantoorbaan. Het werk was leuk, en toch benauwde het. Moest ik dit de komende 45 jaar volhouden? Ik bracht voor mijn gevoel te veel uren door op kantoor en had minder tijd voor dingen die me blij maken: hardlopen, wandelen, naar musea gaan, de krant of een boek lezen. Zo was het leven niet bedoeld. Tenminste, niet zoals ik het voor me zag.

„In 2020 ging ik met mijn vriend op wereldreis en ik voelde aan alles: deze vrijheid zoek ik. Na de reis heb ik een plan gemaakt om reizen voortaan te combineren met werken. Ik ben als freelance tekstschrijver begonnen. Ik schrijf teksten voor onder meer websites, blogs en sociale media van ondernemers en help ze hun contentstrategie bepalen. Mijn vriend haalt zijn inkomen uit online pokeren. Dat kan beide goed vanuit het buitenland.

„Sinds oktober 2020 werken we de helft van het jaar vanuit het buitenland, en de helft in Amsterdam. We hebben tot nu toe vier maanden op Bali gewerkt, twee maanden vanuit Kaapstad, en ik kortere periodes in Libanon en Barcelona. Binnenkort vertrekken we weer naar Bali.

„Deze manier van leven geeft me wat ik zocht. Tegelijkertijd moet je ook realistisch zijn: werken vanuit het buitenland is anders dan vakantie. Sommige mensen hebben er een wel erg romantisch beeld van. Dat snap ik wel, want op Instagram deel ik vooral de mooie kant. Maar er moet ook gewerkt worden. Ik deel niet elke dag een foto van mijn beeldscherm terwijl ik op een donkere hotelkamer een deadline moet halen. Maar dat is vaak wel de waarheid.”

Uit

‘Deze manier van leven kost geld. Niet alleen vanwege de vliegtickets, ook door dubbele lasten. We hebben een fijn huurhuis in Amsterdam dat we niet kwijt willen, maar ook niet mogen onderverhuren als we weg zijn. Dat is een nadeel, maar het is het me waard. Meteen van Schiphol thuiskomen en het leven in Amsterdam weer oppakken, is een luxe die ik niet zou willen missen.

„Ik betaal mezelf geen vast loon. Daarvoor verschillen mijn inkomsten en uitgaven te veel. Wel gaat maandelijks een vast bedrag naar mijn pensioen- en beleggingsrekeningen. Eens in de paar maanden zet ik alle uitgaven op een rijtje en kijk waar het slimmer kan. Heb ik Videoland twee maanden niet gebruikt? Dan zeg ik dat abonnement op.

„Sinds ik onderneem, geef ik voorzichtiger uit. Toen ik in loondienst werkte, kon ik zo voor 500 euro kleding bestellen. Dat doe ik nu niet meer. Je weet nooit of het straks slechter gaat. Alleen naar boodschappen en horeca gaat veel geld. Laatst zette ik op een rij wat ik aan horeca uitgaf. Dat was te veel, vond ik. Mijn vriend vroeg toen: maar hoe blij maakt het je? Ik kwam tot de conclusie dat het weliswaar veel geld is, maar dat het me dat ook waard is.”