‘We voelden allebei druk van de kerk’

Bijna had ik Harsevoort geheten, zegt Mirjam Heek (43) uit Rotterdam. Toen ze begin twintig was, maakte ze een afspraak met haar beste vriend, Erwijn Harsevoort. Als het vóór hun dertigste niet was gelukt om een partner te vinden, zouden zij met elkaar trouwen en samen oud worden.

Ze zaten op dezelfde basisschool in Berkel en Rodenrijs en groeiden allebei op in een gereformeerd gezin, maar leerden elkaar pas kennen als jonge studenten in Deventer. Erwijn (41): „Op een kampeerweekend van de studentenvereniging bakten we samen pannenkoeken en sindsdien is het aan. We kenden elkaar toen nauwelijks, maar in die paar uur doorzag ze mij op een manier die niemand anders tot dan toe had gedaan.”

Ze vonden herkenning in elkaars jeugd, die bij beiden „niet vlekkeloos” was verlopen. „Om die reden waren we allebei jong op kamers gegaan. Nu gingen we het leven naar onze eigen hand zetten, de wereld bestormen – dat gevoel.”

Begin twintig, op haar studentenkamer, maakten ze de afspraak. Ze hadden een leeftijdsgrens bedacht: rond hun 30ste (zij is iets ouder dan hij). Kinderen zijn niet ter sprake gekomen. Erwijn: „Het ging om het samenzijn. Samen in een huis wonen en het leuk hebben. Lang een relatie hebben lukte tot dan toe niet en ik vond het geruststellend dat ik dan sowieso met iemand zou zijn.” Mirjam: „We voelden allebei druk van de kerk, van dat je in een hokje moet passen terwijl je er niet in past. Ik was met Kerst weer eens naar de kerkdienst geweest en iedereen liep in koppels, behalve ik.” Ze was bang om niet aan de norm te voldoen, zegt ze. En om alleen achter te blijven.

Vlak voor die deadline liepen ze tijdens de Museumnacht in Rotterdam langs het stadhuis. De deuren naar de trouwzaal waren open en er stond een ambtenaar. Het thema van deze Museumnacht was ‘liefde’ en in de trouwzaal kon je ‘trouwen’. Erwijn kreeg een zwarte hoed, Mirjam een sluier en een bosje witte rozen. Ze plukten twee getuigen van de straat en spraken de geloftes naar elkaar uit. Mirjam: „Ik heb hem een kus gegeven. En er waren plastic ringen. ‘Gefeliciteerd, meneer en mevrouw Harsevoort!’, zei de ambtenaar toen we de zaal uitliepen.”

Ze wist intussen dat Erwijn op mannen viel. In 2016 zijn ze allebei getrouwd, met een ander. Erwijn: „Wel in hetzelfde jaar, maar niet met elkaar.”

Mirjam: „Als je mij vraagt: ben je over dertig jaar nog met je partner? Tsja, dat is de intentie, maar dat weet je nooit. Dat Erwijn dan nog mijn beste vriend is, weet ik wel.”

Carlijn Vis