Tranen, twerken en dwarsfluit bij onweerstaanbare show van Lizzo

Aan onmogelijke schoonheidsidealen moeten voldoen. Nooit genoeg zijn, je niet gezien voelen. Geen greintje zelfacceptatie, het steeds weer wegduwen van negatieve gedachten. De 34-jarige Amerikaanse popster Lizzo uit Detroit begrijpt, voelt mee, sust en rekent af. „Mocht nog niemand het je vandaag verteld hebben: je bent bijzonder”, zingt ze in ‘Special’, het zalvende titellied van haar Europese tournee. En dan vloeien er tranen in de Ziggo Dome, ook bij Lizzo.

Was het de tweet van een bewonderaar, net voor de show: dat hij er ondanks zijn depressie toch bij was? Of is het het oorverdovende onthaal dat de zangeres, positief boegbeeld van zelfliefde en -vertrouwen, ten deel valt vanaf het moment dat ze in openingsnummer ‘The Sign’ op het podium verschijnt? Wat een emotionele avond, schudt Lizzo haar hoofd en valt stil. Minutenlang. Het publiek wordt gek.

Lizzo’s bereik is hoog, haar stem heeft vele kleuren en door haar klassieke muziekstudie (dwarsfluit) is haar gehoor feilloos.

Als je het niet meer weet, kun je maar beter je kwetsbaarheid benoemen, en je laten dragen: dat is het soort zelftherapie dat ten grondslag ligt aan Lizzo’s ongelofelijke opmars in de afgelopen vijf jaar. Met haar onweerstaanbare discopop, haar flinke stem en haar wervelende, geestige persoonlijkheid waarmee ze haar curvyness in alle opzichten onderstreept, is Lizzo uitgegroeid tot een performer met flair op het hoogste podium. Een unieke popvrouw tussen Beyoncé en Adele, met hits die in het collectieve gehoor gonzen. Dat haar discofunky ‘About Damn Time’ eerder deze maand bij de Grammy’s werd bekroond tot Record of the Year (single van het jaar) was veelzeggend.

Foto Andreas Terlaak

Spetterende dansnummers

In de Ziggo Dome zet Lizzo een hitshow neer vol prettig spetterende dansnummers. Ze schakelt vlot tussen pop, discofunk en soul in een woelige show van dans, twerk, dwarsfluit, raps, kreetjes en damn’s. Vooral als Lizzo schalks terugdenkt aan haar nachtje uit. „Amsterdám. Damn!”

Gedragen door een vijfvrouwsband (the Lizzbians), een vrouwelijke mc en drie achtergrondzangeressen is Lizzo’s concert, haar eerste grootschalige optreden in Nederland sinds 2019, een viering van vrouwelijke energie. Het is zelfliefde waar geen man aan te pas komt.

Lizzo toont zichzelf, in alle opzichten. Een zwarte stevige vrouw die schaamteloos is en bewonderenswaardig vrij, in een huidkleurige bodysuit met fluorgele banen die haar voluptueuze lichaam accentueren. Ze twerkt, de billen in wobbelende bewegingen omhoog richting publiek, en danst samen met acht danseressen die minstens zo curvy zijn als zij.

Synchroon? Nee. Vrolijk? Ja. Haar ogen gaan heen en weer, ze steekt haar tong uit. Maar vergis je niet. Dat ze van zichzelf een grappige karikatuur kan maken is het resultaat van zwaar bevochten zelfverzekerdheid. Ze is een big girl, stelt ze bij ‘Naked’. Door slimme belichting lijkt het of ze naakt is, net als op de hoes van haar debuutalbum Cuz I Love You. Haar vraag: maar kun jíj dat aan?

Foto Andreas Terlaak

Bravoure

Haar liedjes vol bravoure missen hun uitwerking niet, met hits die al lang in het collectieve gehoor kamperen. Het middendeel van de show is beduidend minder spannend, met zwakkere, zoete liedjes. Al is de setting ervan soms wel leuk, zoals in ‘Rumors’ met appjes vol geruchten, en rapster Cardi B op video. ‘Tempo’ knipoogt dan weer naar rapster Missy Elliott.

„Therapie” noemt Lizzo zelf het blokje waarin de diva in haar luipaardduster op de divan ligt. De ballade ‘Jerome’ is theatraal en tergend. Ze overschreeuwt zichzelf, schel en scherp, en dat gebeurt vaker. Meteen al in het begin in ‘2 Be Loved (Am I Ready)’ bijvoorbeeld. Een stijltje, maar het is ronduit zonde.

Want Lizzo’s bereik is hoog, haar stem heeft vele kleuren en door haar klassieke muziekstudie (dwarsfluit) is haar gehoor feilloos. Wordt ze eenmaal gesteund door haar zangeressen, gaat ze duidelijk beter zingen, met meer rust in haar stem, zoals haar uitvoering van Chaka Khans ‘I’m Every Woman’ bewijst.

Pas laat in de show, in het soulvolle ‘Coldplay’, pakt Lizzo er de dwarsfluit bij – haar handelsmerk. In ‘Truth Hurts’ dreunt de zaal de raps mee en twerkt Lizzo zich al fluitend naar de finale. Daar klinken een weergaloos dansbare ‘Good as Hell’ en ‘Juice’. En gut, hoe laat zou het intussen zijn? „Bad bitch o’clock”, gilt de zaal. Tijd voor het zinderende slotnummer ‘About Damn Time’. In Lizzo’s bad van zelfliefde is het flink plonzen.

Lizzo met danseressen, afgelopen donderdag in de Ziggo Dome. Foto Andreas Terlaak

Lees ook dit interview met Lizzo: ‘Ik was bang voor de stormkracht die uit me zou komen’