Swamp Dogg vergat zijn bijtende teksten

‘Als straks maar geen recensent schrijft dat ik er beter mee kan stoppen omdat ik te oud ben!” Cultheld/zanger Swamp Dogg (80) zegt het maandag in Utrecht voor hij één noot heeft gespeeld. Dat het geschuifel met een tas vol teksten voor aanvang lang duurt, is hem ook gemakkelijk te vergeven. Het gaat bovendien gepaard met charmant gemompelde grappen. Maar als blijkt dat het optreden daarna ook muzikaal aan alle kanten hapert en Swamp Dogg bijna geen nummer tot een goed einde brengt, is de lol er inderdaad snel af.

Jerry Williams Jr., zoals hij eigenlijk heet, schrijft al sinds de jaren vijftig sterke songs, aanvankelijk vooral voor anderen. Geen grote hits, maar afwijkende, spannende nummers. In 1970 begint hij zich na een LSD-trip Swamp Dogg te noemen en brengt eigen, satirische albums uit – op het wonderlijke snijvlak van southern soul en country. Zijn maatschappijkritiek, humor en stem leveren hem steeds nieuwe fans op.

Afgaand op recente albums beleeft Swamp Dogg een creatieve heropleving, onder andere gevoed door Autotune. Waarom de zanger zo blij is met de stemcorrectie-software is (zoals veel bij hem) een raadsel. Maar hij vernoemde er wel twee van zijn laatste albums naar, en daarop experimenteert hij er ook vrolijk mee. I Need a Job… So I Can Buy More Auto-Tunekwam dit jaar uit. Het effect dient overigens niet ter camouflage van zijn stem, want die bleek in TivoliVredenburg het enige wat nog in orde was.

Autotune was daar überhaupt niet te horen, noch de nieuwe songs.

In plaats daarvan legde Swamp Dogg vele malen midden in eigen oude nummers zijn band stil, omdat hij de tekst niet meer kon lezen. De band ging daardoor steeds vlakker spelen en akkoorden werden herhaald – net zo lang tot de zanger de tekst weer te binnen schoot. Soms, tijdens het bijtende ‘Total Destruction to Your Mind’ en ‘Synthetic World’ kwam de oude Swamp Dogg heel even los van zijn papier, waarna al snel weer flarden van ooit ijzersterke teksten verloren gingen in zielloze soul.