In de aanloop naar de lancering van 3 Body Problem gaat het veel over de obstakels die makers David Benioff, D. B. Weiss en Alexander Woo moesten overwinnen. De Chinese boekenreeks van Liu Cixin is wereldwijd populair, maar zit barstensvol ingewikkelde ideeën en passages die zich op het eerste gezicht niet meteen lenen voor traditioneel televisiedrama.
Dat het Benioff en Weiss (Game of Thrones) en hun nieuwe compagnon Woo (True Blood) toch gelukt is om een behapbare sciencefiction-serie te bouwen is een knappe prestatie, zeker omdat ze niet voor een simpele versie van het verhaal zijn gegaan.
Het seizoen begint, na een proloog in het China van 1966, met een relatief klein mysterie. Een groepje bevriende wetenschappers uit Engeland komt bij elkaar nadat een aantal van hun collega’s om mysterieuze redenen zelfmoord hebben gepleegd. Een van de vrienden, Auggie Salazar, ziet een aftelklok in haar gezichtsveld verschijnen. Wat nu? Gaat ze dood als de teller op nul komt? Tegelijkertijd onderzoekt rechercheur Da Shi (Benedict Wong) de vreemde gebeurtenissen. Da Shi is gedreven maar tegelijk wat nonchalant. En dat kan gevaarlijk zijn. Al snel wordt namelijk duidelijk dat er iets groots aan de hand is en dat de toekomst van de mensheid bedreigd wordt.
3 Body Problem neemt een aantal sprongen die in de verkeerde handen belachelijk zouden kunnen aanvoelen. Zo spelen een futuristische vr-bril en een hyperrealistisch computerspel een opvallend grote rol in het geheel.
„Natuurlijk klinkt het stom als je het op die manier zegt”, antwoordt iemand halverwege het eerste seizoen op een zinnetje dat de essentie van de plot beschrijft. Voor de kijker voelt dat wonderlijk genoeg nergens zo. Dat komt mede doordat 3 Body Problem visueel zo sterk is. Een hoogtepunt is een bizarre actiescène waarin nanotechnologie met een schip op het Panamakanaal in aanraking komt.
Lees ook ‘Op goede sciencefiction kan iedereen zijn eigen zorgen projecteren’
Benioff en Weiss hebben voor 3 Body Problem wat trucs uit hun Game of Thrones-tijd meegenomen. Zo zijn ze niet bang om geliefde acteurs op bloederige wijze om het leven te brengen. En namen ze een aantal spelers uit die serie mee. Zo zet Liam Cunningham (Davos Seaworth in Game of Thrones) overtuigend een no-nonsenseleiderschapsfiguur neer, terwijl John Bradley als een van de Engelse vrienden iets van de klungeligheid van zijn Thrones-personage Samwell Tarly meeneemt. De luchtige momenten die over de complexe plot worden gesprenkeld zorgen er, net als in Game of Thrones, voor dat de serie nergens voelt als zware kost.
Tegen het einde van seizoen één wordt voor kijkers met boekenkennis duidelijk dat het volledige verhaal nog lang niet verteld is. Zoiets kan voelen als een anticlimax, enigszins vergelijkbaar met het gevoel dat bleef hangen na Denis Villeneuves eerst Dune-film. Hopelijk pakt een tweede seizoen van 3 Body Problem net zo goed uit als het voortreffelijke vervolg Dune: Part Two. Met de opbouw zit het in elk geval goed.
