Ntjam Rosie: ‘Ik wilde mezelf te veel bewijzen, ik keek te veel naar anderen’

Mark Rutte werd voor het eerst premier. Een IJslandse, onuitspreekbare vulkaan gooide het luchtverkeer plat. Andrés Iniesta verpeste een Nederlandse voetbaldroom. De Damschreeuwer, Instagram, Wikileaks, Arabische Lente, Inception, Caro Emerald, One Direction – het komt allemaal op terugdenkend aan het jaar 2010. Dat geldt ook wel voor zangeres Ntjam Rosie (Rosie Ernst-Boei, 1983), maar die denkt vooral tot tranen toe ontroerd aan Elle, haar tweede album, waarvan ze onlangs met de jonge jazzband Smandem een bewerking uitbracht, en waarmee ze vanaf dit weekend op tour is: Elle (Reworked).

„Het was het jaar dat ik moest gaan uitvogelen wat ik als afgestudeerd musicus eigenlijk wilde gaan doen. De master in Amsterdam waar ik tot mijn verbazing werd toegelaten, werkte eigenlijk niet voor mij en met lood in mijn schoenen ben ik gestopt. Ik had het gevoel dat ik klaar was voor het echte werk, en toen ik de Rotterdamse wedstrijd Music Matters won en een stimuleringsbedrag ontving, kon ik Elle gaan maken.

„Op het conservatorium voelde ik me altijd een buitenbeentje. Ik was al artiest toen ik binnenkwam, maar moest nog veel leren. Dat vonden andere studenten en ook leraren soms lastig: waarom sta je nu al in de krant terwijl je het nog niet echt kan? Met Elle dacht ik, nu kan ik echt laten zien wat ik kan. Daar ben ik nog steeds supertrots op.

Ik zou weleens terug in de tijd willen gaan en mezelf een grote dikke knuffel willen geven

„Het was wel een pittig proces en het duurde ook lang voordat er daadwerkelijk iets gebeurde na de release, vond ik toen. Ik kreeg goede recensies, maar geen boekingen en het was ontzettend lastig om geduldig te blijven. Ik dacht, ben ik hiervoor gestopt met m’n master? Ben ik gek geweest? Uiteindelijk kwam er toch beweging in, stond ik op North Sea Jazz en kon ik veel in het buitenland spelen.

„Ik wilde mezelf te veel bewijzen, keek te veel naar anderen. Als ik terugkijk naar mijn jongere zelf denk ik: wow, kijk nou wat ik heb gedaan! En ik ben nog steeds onafhankelijk en ik speel nog steeds mijn eigen liedjes.

„Sorry, ik word er een beetje emotioneel van. Het is gewoon zo zonde dat ik toen zo streng was voor mezelf. Ik zou weleens terug in de tijd willen gaan en mezelf een grote dikke knuffel willen geven. Daarom is dat album zo belangrijk voor mij, omdat ik leerde dat ik moest blijven geloven in mijn eigen kunnen.

„Ik heb nu opnieuw veel geleerd van de samenwerking met Smandem. Ik denk soms dat ze zelf niet eens doorhebben hoe goed ze zijn. Zij kozen de songs van Elle uit om opnieuw op te nemen, en samen bekeken we wat we ermee wilden doen. Dat was soms lastig, als ze iets niet zo goed vonden waar ik juist heel trots op was. Maar ik heb ze niet voor niets gevraagd om naar mijn muziek te luisteren met hun frisse oren. Even m’n ego opzij zetten dus.

„Het is niet zo dat ik nu mijn andere albums opnieuw wil aanpakken. Elle en het succes dat ik daarmee behaalde is voor mij zo belangrijk. Alles wat ik daarna maakte, kon ik met veel meer vrijheid doen: gewoon muziek maken zonder bang te zijn.”

Lees ook een interview met Smandem: ‘Eigenlijk geldt voor alle muzikanten dat we 2020 gewoon even overslaan’