Wie wil zijn auto ‘offeren’ op het toneel tijdens een theatervoorstelling? Die vraag is het nieuwe stuntje van theatercollectief De Warme Winkel. De groep zoekt 35 toeschouwers – voor een reeks van 35 voorstellingen – die bereid zijn afstand te doen van hun auto, die feestelijk zal worden ‘doodgemaakt’ tijdens de nieuwe openluchtshow, Het Zomeroffer, die deze zomer in het Amsterdamse Bos speelt.
De Warme Winkel is behalve een toonaangevende theatergroep ook een club die graag de publiciteit zoekt. Zoals toen ze hun naam veranderden in Toneelgroep Amsterdam, de oude naam van ITA: een zet die ze vanwege juridische perikelen moesten intrekken. Dit keer bedachten ze een alternatieve versie van Le sacre du printemps van Stravinsky, vertelt Ward Weemhoff, een van de kernleden. „In dat stuk wordt een vrouw geofferd aan de aarde. Dat leek ons een tikje archaïsch. Maar waar doe je Moeder Aarde een groter plezier mee dan het offeren van een auto?”
Lees ook ITA dreigt met juridische stappen tegen toneelgroep Amsterdam
Liever dan auto’s te kopen of van de sloop te halen, betrekken ze het publiek erbij. „Deze actie heeft een activistische ondertoon. We zijn niet achterlijk: één auto van de weg, doet niets voor het klimaat. Maar de auto is een waardevol symbool: van doorgeslagen consumentisme. En het afstaan van een auto doet ook echt pijn. Je geeft de vrijheid op die de auto biedt als vervoermiddel. Dat is de centrale vraag in ons stuk: is die vrijheid te handhaven? Ons statement is: we moeten leren inleveren. Het is tijd om collectief een jaar of dertig een pas op de plaats te maken en de roofbouw te stoppen. De aarde overleeft het wel, maar het gaat om je kinderen, de mens.”
Er heeft zich al één iemand gemeld. Helga. We kennen haar niet, maar ze offert haar Ford Focus. Zij gaat voortaan met de trein. Ze is een held.
Sleutels inleveren
De vraag of ze zelf het goede voorbeeld moeten geven, hebben de makers zich wel gesteld. Het is geen makkelijk besluit, heeft Weemhoff ondervonden. „Ik heb een oud barrel, en ik zou hem graag afstaan, maar het grappige is dat ook kinderen hechten aan het gemak dat een auto biedt. Maar ik vind het ijdel om mijn eigen auto op te voeren. Dat is theatraal niet zo interessant. Het is opwindender als iemand uit het publiek zijn sleutels inlevert en wordt toegejuicht door duizend man. Zo’n stap engageert alle toeschouwers.”
Er heeft zich, na de eerste posters die ze ophingen met de oproep om -‘autodonateur’ te worden, al één iemand gemeld. „Helga. We kennen haar niet, maar ze offert haar Ford Focus. Zij gaat voortaan met de trein. Ze is een held.”
De oproep wordt vanaf vandaag verspreid via hun nieuwsbrief en sociale media. „We gaan ook ‘zoekertjes’’ plaatsen in maandbladen als Arts & Auto, bij ‘Auto’s gezocht’.”
Laatste vraag: hoe offer je een auto op het podium? Een auto in de brand steken – zoals bij vreugdevuren tijdens Oud en Nieuw wel gebeurd, minder vrijwillig – is in het bos te gevaarlijk. Op het publiciteitsbeeld hangt een auto aan een veertig meter hoge hijskraan. Weemhoff: „Sorry, maar dan moet ik een plat antwoord geven: om dat te weten te komen moet je naar de voorstelling komen. Die ceremonie is het hart van de voorstelling. Ik kan wel zeggen: de auto komt niet meer terug. Er blijft niets van over.”
