De Britse zanger Sampha had zes jaar geen album uitgebracht. Zijn debuut Process verscheen in 2017, kreeg een Mercury Prize en bracht hem naar studio’s van artiesten als Kendrick Lamar en Solange, voor gastrollen. Recentelijk werkte hij aan de opvolger en was zelf gastheer van artiesten als Yaeji, Kokoroko en producer El Guincho (bekend van Rosalía en Björk) die nummers als ‘Evidence’ en ‘Only’ een organisch en ‘divers’ geluid gaf. Ooit vroeg Sampha zich af of hij vertrouwd ofwel vernieuwend wilde klinken. Het accent blijkt inmiddels verschoven naar vernieuwend.
Sampha’s prachtige debuut was een solo-werkstuk, maar het gewaagdere Lahai (vernoemd naar zijn opa van vaderskant, uit Sierra Leone) brengt zowel een groot aantal muzikanten samen, als uitlopende stemmen en instrumentaties, subtiele genre-verwijzingen en gefluisterde accenten. Iedere maat werd ingevuld met een specifiek ingrediënt: een stamelende stem, bries-achtig geruis, een priegelig percussiepatroon.
Er is geïnspireerd samenspel met zangeressen van Ibeyi en gitarist Mansur Brown en drummer Morgan Simpson, uit de jonge Londense jazzscene. Spil is Sampha’s betoverende zangstem – warm, intiem, kwetsbaar – waarbij falset en diep brommen elkaar afwisselen en elke lettergreep met liefde wordt uitgesproken. In het nummer ‘Suspended’ over spiritueel verlangen, hóór je bijna de muziek ontstaan, met ijle stemmen en dunne lagen pianoflarden, terwijl de stemming verandert van zachtmoedig naar verontrust. Stuwende piano en hectische stem-samples geven een gevoel van benauwenis. Het is aangrijpend maar Sampha klinkt nooit nadrukkelijk. Net als in het aanbod van experiment, jazz en de blues, waar geen genre overheerst. Al Sampha’s gasten krijgen evenveel aandacht.
