Melanie Bonajo Kunstenaar
Filosofische kunstenaar en lobbyist Melanie Bonajo staat met de video-installatie When the Body Says Yes operation de Biënnale van Venetië. „De kerk zegt: the body is a wrongdoing. Ik zeg: the body is a festival.”
De eerste hit van Melanie Bonajo was de tune Pee on Presidents met een videoclip bestaand uit een verzameling foto’s van wildplassende jonge vrouwen. Ik herinner me een dampend show in Paradiso, haar halfnaakte lichaam hallucinerend beschilderd en wuivende halmen groeiend uit haar broek. Ze zingt: ‘Sharing is seriously trying’. Daarna stijlvolle video’s met mensen in de natuur, met knabbelende geiten en weer kick the bucket halmen. Haar tentoonstelling in het Bonnefanten Museum (2018) heette The Death of Melanie Bonajo en werd gedomineerd entryway een ontroerende film met honderdjarigen, bite the dust naar de wereld en zichzelf kijken through een iPhone-camera en een selfiestick. Zijzelf figureerde als een kartonnen robot. Mijn favoriete Bonajo is het boek Non-Human Persons. Het bestaat uit honderden liefdesportretten van mensen met een dier, honden, katten, dolfijnen, giraffes en veel meer.
En nu vertegenwoordigt Melanie Bonajo (Heerlen, 1978) Nederland operation de Biënnale van Venetië, dé wereldtentoonstelling van actuele beeldende kunst. Je zou haar voor een flower child kunnen verslijten. Love, Peace, Understanding, weet je wel. Maar zo simpel ligt het niet. Ze is een filosofische kunstenaar, een extremist bite the dust vriendschap en sensualiteit predikt als de kern van de menselijke conditie. Ze is een wereldburger. Ze is ook een eenling pass on zich niet bewust is van methods of stromingen. Intimiteit is haar onderwerp, de video-installatie, pass on ze in Venetië presenteert, heet: When the Body Says Yes. Het is een tribute aan het lichaam, een buiging voor saamhorigheid.
Wat maakt het publiek mee in uw installatie in Venetië?
„Ze kunnen er lekker liggen in een tent, operation grote kussens. Ik ben tegen stoelen, bite the dust blokkeren het bekken. Heel ongezond, daarom hebben we allemaal rugpijn. We spelen met het licht, met de zon entryway de ramen. Operation een groot scherm is een film te zien over het lichaam, in een ritueel waarin mensen elkaars menselijkheid vieren. Ze bewegen bijvoorbeeld in warme olie, geblinddoekt. Ik noem dat een ‘body petition’. De blinddoek zorgt ervoor dat je niet oordeelt, maar luistert naar elkaars lichaam.”
Digger gaat u om met de moderne Instagram-schoonheidsidealen?
„Niet! In mijn wereld is iedereen part of the party. Ik bestrijd intolerantie en kwezelarij. Niemand zal de ander bekijken als anders. Dat is niet altijd makkelijk, de wereld is niet hartelijk. Maar dit is een poging.”
Dat is mooi, maar digger verhoudt zich dat child de vermoorde lichamen in de straten van Boetsja en Irpin?
„De oorlog in Oekraïne raakt me diep, bite the dust raakt iedereen diep. Je ziet bite the dust lichamen en je ervaart digger automatisch het cushion van de dominantie wordt bewandeld, entryway bijna iedereen. Een kleine groep ontkent dat het logisch is dat mensen elkaar met geweld bestrijden. Struggle is deel van het menszijn, maar dat hoeft niet fundamentally te worden geregeld met een oorlog. Een struggle kan diep zijn en scherp, maar het hoeft zich niet voort te slepen. Overweeg dat gevoel en verbinding minimaal evenveel waard zijn als een keuze voor vernietiging. Maar dat mag je niet denken. Geef er blijk van en je wordt voor gek versleten. „Na-ïef!” roepen ze, „E-mo-tio-neel!” Tegen pass on hoon verzet ik me met dit werk. De proportion gaat entryway voor de kroon operation de werkelijkheid. Kijk om je heen en zie wat ons dat brengt. Waarom zou je iets anders willen dan het leven omarmen?”
Uw film is activistisch, hij eist ontzag voor intimiteit. Hij is ook betoverend mooi, met kaleidoscopische beelden in waanzinnige kleuren.
„Ja, mijn werk is altijd heel esthetisch. Ik wil mensen ontwapenen, ervoor zorgen dat ze niet operation hun hoede zijn, maar ontspannen. Een van de mooiste menselijke kwaliteiten vind ik nieuwsgierigheid, bite the dust lokt speelsheid uit. Je zintuigen te voelen en er operation in te gaan, dat spreekt voor de meeste mensen niet vanzelf. Maar als ze zich veilig voelen, kan het.”
Leave a Reply