Komedie ‘You People’ maakt twee uur lang dezelfde grap

Het eerste kwartier van You People is erg grappig. Podcastmaker Ezra (Jonah Hill) wordt verliefd op de Afro-Amerikaanse Amira (Lauren London). Probleem is: zijn Joodse ouders zijn (‘goedbedoeld!’) racistisch en Amira’s ouders willen geen witte man voor haar. De harde ongemakshumor die het oplevert treft doel.

In dat eerste kwartier lijkt er kans op diepgang, de film stelt namelijk een treffende vraag: hoe ga je als gemixt koppel om met een gepolariseerde en ongelijke samenleving?

Maar op die vraag geeft You People geen antwoord. Wel op een andere vraag: hoe verlies je binnen twee uur alle sympathie van je kijkers?

Bijna twee uur lang maakt de film dezelfde grap: één personage zegt iets ongepasts, de andere personages reageren. Eerst is dat leuk, als de vader van Ezra erop staat ‘Ordinary People’ van John Legend te zingen voor Amira, terwijl Ezra toekijkt alsof hij naar een vliegtuigramp kijkt. Maar na een half uur ben je als kijker afgemat.

En dan is er niks om op terug te vallen. Hill en London hebben geen chemie samen. Nooit voel je dat ze bij elkaar horen. Misschien omdat hun relatie voornamelijk ellende is – hun verliefdheid wordt alleen kort samengevat in een compilatie.

Het eentonige script van Kenya Barris en Jonah Hill gebruikt zijn sterrencast ook verkeerd. Eddie Murphy is een komedische supernova, maar krijgt in You People nooit de kans zijn verslavend energieke persoonlijkheid te tonen. Julia Louis-Dreyfus (Seinfeld) is grappig als de moeder van Ezra, maar na vier scènes waarin ze ‘per ongeluk racistisch’ is, hoop je dat ze voor een bus loopt. Hollywoodlegendes Elliott Gould en Rhea Perlman mogen beiden amper één zin uitspreken. En David Duchovny brengt zijn teksten alsof hij het eisenpakket van een gijzelnemer opleest.