‘De kanteling naar een nieuwe balans zit eraan te komen’

Mijn toekomst Plannen, kansen, keuzes, ambities. In deze serie vertellen mensen hoe zij hun komende jaren voor zich zien. Deze week: Jasper Bertels wil natuur ontwikkelen voor nieuwe generaties


‘Tweemaal per maand lig ik twee uur in een duinpan. Minimaal. Daarin beleef ik piekervaringen, ijkmomenten. Het gaat me om de wisselwerking tussen de natuur en mijzelf. Door die verbinding kom ik tot betere, natuurlijke contacten met de mensen om mij heen.

„Ik ben niet altijd zo geweest. Ik ben opgeleid als bedrijfseconoom. Ik werkte in de financiële sector, druk met bedrijfsovernames. Ik was ambitieus, ik wilde veel geld verdienen, een groot vrijstaand huis, luxe vakanties. Ik dacht dat ik daarvan gelukkig zou worden, maar dat bleek niet zo te zijn. Zo’n stressvol leven, met de focus op geld, heb ik achter me gelaten.

„Begin 2019 zijn we als gezin op wereldreis gegaan. Onze jongens waren drie en zes jaar. Deze reis is een keerpunt in mijn leven geweest. Na deze reis heb ik ontslag genomen bij de bank waar ik werkte.

inzet]

Naam: Jasper Bertels (43)

Werkt: als financieel specialist voor Commonland, een stichting die zich inzet voor herstel van landschappen

Wil: Natuur ontwikkelen, voor en met nieuwe generaties

[/inzet]

„In Nieuw-Zeeland maakten we een tocht naar de Franz Josef-gletsjer. Onderweg kwamen we een markering tegen, in een kaal, stenig landschap: ‘Zeventien jaar geleden kwam het ijs tot hier.’ Nu was het nog een uur lopen naar de gletsjer. Op zo’n moment komt keihard bij je binnen wat klimaatverandering teweegbrengt.

„Terug in Nederland heb ik een baan gevonden bij een stichting, die wereldwijd werkt aan grootschalig herstel van natuur, in combinatie met economische en sociale ontwikkeling. Het gaat om projecten met een lange looptijd, van een generatie. Financiering is daarbij een knelpunt. De meeste investeerders willen sneller financieel rendement zien, en liefst zo hoog mogelijk. Ik werk aan de ontwikkeling van nieuwe manieren van financiering voor herstel van deze landschappen.

„We leven in een tijd van ingrijpende veranderingen: in energie en grondstoffen, landbouw en voedselproductie, klimaat en biodiversiteit. De kanteling naar een nieuwe balans, met duurzame manieren van produceren en consumeren, zit eraan te komen. Studies geven aan dat systemen veranderen wanneer zo’n 20 à 30 procent van de mensen het anders wil. We zitten nu ergens tussen de 10 en 20 procent, zegt mijn gevoel. Ik denk dat we vóór 2030 de kritische grens hebben bereikt. Aan die omslag wil ik een bijdrage leveren.

„Wie nu leeft, draagt verantwoordelijkheid voor de erfenis van zeven generaties nazaten. Die leefregel vind je terug bij inheemse stammen. Tot zo’n inzicht kom je ook als je dicht bij de natuur leeft.

„Mijn drijfveer is: een mooiere wereld doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen. Ik wil dat ook in mijn persoonlijke leven doen. Ik wil graag een schitterende natuurgebied laten ontstaan. Iets als een voedselbos, met duurzame vormen van recreatie. En dan samen met m’n kinderen aan de slag om dit te realiseren, met onze laarzen in de klei: leven met je hoofd, je hart en je handen.

„Het zou mooi zijn om dit stuk grond in Nederland te vinden. Het kan ook in het buitenland. Het lijkt me sowieso een mooie ervaring weer een tijdje weg te zijn uit de gehaaste Nederlandse maatschappij – om langzamer en dichter bij de natuur te leven.

„Ik hoop dat ik mijn kinderen eerder kan laten ervaren wat ik pas in de afgelopen jaren heb ontdekt. Dat is: méér leven vanuit je intuïtie en minder vanuit je hoofd.

„Als je tot rust komt in de natuur, en stopt met alles beredeneren, gaan je hersenen langzamer werken. Dan kom je los van een overprikkelde survival-stand. Dan raak je vrij van controledwang. Je krijgt toegang tot je onderbewustzijn. Je gaat steeds meer zien en ruiken. Al je zintuigen gaan opeens aan.

„Dat is wat ik meeneem uit de natuur, wanneer ik daar een tijdlang alleen ben geweest: om er te overnachten in de openlucht, om urenlang op een surfplank in zee te liggen, om ski- en wandeltochten te maken in de bergen.

„Het maakt dat ik me nietig voel, waardoor ik sterker verbonden raak met deze wereld en de mensen om mij heen. Dan staat me weer duidelijk voor ogen waarvoor ik leven wil.”

[

Lees verder…….