Column | Het miniregenbooglogootje moest van de Snackers-chips af

Wat heeft de animatiefilm Lightyear gemeen met Benedict Cumberbatch’s Doctor Strange in the Multiverse of Madness ? Nou, dat ze in een hoop Midden-Oosterse landen niet in de bioscoop te zien zijn wegens een paar kussende vrouwen (niet eens vlees-en-bloed, Lightyear) en 12 seconden over lesbische moeders in Doctor Strange.

Het weerspiegelt een nieuwe campagne tegen lhbt-gemeenschappen in het Midden-Oosten. De meeste landen hebben hoe dan ook keiharde wetten tegen homoseksualiteit – de doodstraf zelfs in vijf, Saoedi-Arabië, Iran, Emiraten, Qatar (WK voetbal!) en Mauretanië. De Koran keurt homoseksuele relaties af, maar die wetten zijn ook een erfenis uit koloniale tijd. Benepen Victoriaanse Britten introduceerden in Soedan en Egypte in 1885 straffen voor seks tussen mannen (tussen vrouwen was natuurlijk onvoorstelbaar). De Fransen deden hetzelfde in door hen bestuurde landen. Er zijn maar enkele landen waar homorelaties vandaag niet expliciet strafbaar zijn, Israël, Bahrein, Jordanië en Irak, maar in dat laatste land is dat straks ook voorbij.

Wie van u ondanks mijn columns mocht denken dat in Saoedi-Arabië de verlichting heeft toegeslagen moet zich nog eens beraden. Daar is vorige maand de regenboog onaanraakbaar verklaard, dat wil zeggen speelgoed en kinderkleren in de kleuren daarvan, want die „mikken op de onschuld van kinderen” en bevorderen „op indirecte wijze homoseksualiteit”. Want regenboogvlag. Het ministerie van Handel nam speciaal een verslaggever mee op een tour langs winkels in Riad om die boodschap in te prenten. In Qatar was een dergelijke campagne al in december begonnen onder verwijzing naar islamitische waarden.

In het ogenschijnlijk liberalere Libanon heeft niet alleen chipsfabrikant Masters zijn miniregenbooglogootje van de Snackers verwijderd. Daar stuurde de minister van Binnenlandse Zaken op 24 juni een instructie aan de politie bijeenkomsten te verhinderen die „seksuele perversie in de hand werken”, duidelijker hoefde hij niet te zijn. In Egypte veroordeelde de hoogste instantie van de soennitische islam, Al-Azhar, even eerder „een systematisch, duivels plan om de immorele misdaad van homoseksualiteit te normaliseren in islamitische gemeenschappen” – dat sloeg op films die homorechten zouden aanprijzen, zie boven.

Irak is een nóg somberder verhaal. Daar begon na de Amerikaanse bezetting in 2003 een systematische campagne van milities en politie tegen lhbt-Irakezen van wie vele honderden zijn vermoord in een klimaat van absolute straffeloosheid. Lees Human Rights Watch’ rapport ‘Everyone wants me dead’ van afgelopen maart, 103 pagina’s vol gruwelijkheden. Eerder deze maand kondigde de regering aan homoseksualiteit bij wet te willen verbieden.