Animatiefilms zijn als kinderen na een overdosis suiker

Met het naderen van de herfstvakantie komen er ook enkele commerciële kinderfilms uit – en het contrast met Jippie No More! , openingsfim van Cinekid, is bijna onthutsend. Tegenover ingetogenheid, subtiliteit en een verzorgde stijl staan uitbundigheid, lompheid en een schreeuwerige stijl.

Neem Paw Patrol: The Mighty Movie, het vervolg op Paw Patrol: The Movie en negen seizoenen van de populaire televisieserie waarin diverse honden een reddingsteam vormen. In de tweede film – de derde is in de maak – stort een meteoriet neer in Avonturenstad, waarna de puppy’s transformeren in superhonden, met bijbehorend kostuum en superkrachten. Burgemeester Humdinger, hun aartsvijand, wil ook graag magische krachten. Om dat te bewerkstelligen werkt hij samen met een gekke geleerde. Ondertussen overwint puppy Skye door haar superkrachten haar onzekerheid over haar geringe lengte. Deze aandoenlijke subplot sneeuwt helaas onder in algehele opgefoktheid, zowel in stijl als inhoud: deze animatiefilm is als een kind na een overdosis suiker.

‘Scarygirl’

Dan is Scarygirl een stuk beter: een van oorsprong Australische animatiefilm die in nagesynchroniseerde versie wordt uitgebracht. Hoofdpersoon Arkie, een meisje met ooglapje en één tentakel als arm, woont op een schiereiland samen met haar octopusvader die over bijzondere krachten beschikt: hij kan met zijn magische tentakels planten en bloemen regenereren. Hun idyllische wereld wordt bedreigd door een kwaadaardige wetenschapper die uit is op de speciale krachten van Arkies vader. Origineel kun je stripverfilming Scarygirl niet noemen, maar de kleurrijke animatie is bij vlagen betoverend. Vooral als de natuur centraal staat: Scarygirl heeft als ecologische boodschap dat wij beter met de wereld moeten omgaan. Welke kinderfilm niet?

‘De gebroeders Schimm’

De gebroeders Schimm is een nakomertje: een al twee jaar oude Belgische jeugdgriezelfilm, nu nagesynchroniseerd in keurig Nederlands. Het is een soort Vlaamse Ghostbusters vol knipogen naar jaren tachtig avonturenfilms. Heldin Lilith, die graag een paranormaal detective wil worden, kruist het pad van twee spokenjagers, gedrieën nemen ze het op tegen spoken, kwelgeesten en (innerlijke) demonen. Vlot en voor kinderen vermoedelijk redelijk vermakelijk; ouders zullen zich storen aan de flauwe woordgrapjes en het soms knullige, vet aangezette acteren.