Acda en De Munnik lijken niet of al die jaren nooit weggeweest

‘Jullie zijn er knapper op geworden. Tien jaar heeft jullie goed gedaan”, merkt Thomas Acda op de voor hem kenmerkende droge toon op. Acda en De Munnik zijn terug, en van al hun jongensdromen is veel meer dan alleen het oud worden behaald: zes keer Ziggo Dome,nieuw album (AEDM), en hup, weer de hitlijsten in „We spelen liedjes. Die hebben we zo goed mogelijk ingestudeerd. Dit is het. Veel plezier”, aldus Acda.

Dat ze enkel liedjes spelen is natuurlijk niet waar. In de kern blijven ze kleinkunstenaars. De show opent met een kitscherige video over een AEDM-museum in de jaren vijftig van deze eeuw, waarin de inmiddels bejaarde muzikanten worden rondgeleid door acteur Yannick van de Velde. Gelukkig zit er veel zelfspot in: „U was ooit een duo maar die ander was wat lastig”, zegt Van de Velde tegen een bloedchagrijnige De Munnik. En als die de met botox opgespoten Acda tegenkomt krijgen ze direct ruzie.

De toon is gezet, de band komt tevoorschijn en de akkoorden van ‘Kapitein Deel II’ vullen de zaal. Direct daarna klinken ‘Niet of nooit geweest’ en ‘Ren Lenny Ren’. Het publiek is uitzinnig. Ondanks de ouderdomsgrapjes („Wij gaan heel even liggen, u kunt even wat voor uzelf gaan doen”) spelen de twee alsof de jaren negentig nooit voorbij zijn gegaan. Als vanouds worden ze ondersteund door bandleden David Middelhoff, JB Meijers en Dave van Beek, en voor een paar nummers zelfs door heren van het eerste uur Kasper van Kooten (drums) en Diederik van Vleuten (toetsen).

Foto Jeroen Jumelet / ANP

Foto Jeroen Jumelet / ANP

Nieuwe muziek

Het regent laserstralen. Maar het duo bezit ook de gave om bij kleine liedjes als ‘Lopen tot de zon komt’ de enorme zaal tot een intiem bruin café te verkleinen. Op de led-schermen zijn indrukwekkende animaties te zien van Amsterdam, de grachten, het Vondelpark, het ‘Maaiveld’. Constante factor is een anonieme pop, die in de geschetste wereld verdwaald raakt.

Het publiek is dat in ieder geval niet, al is het voor deze recensent een verrassing om ook leeftijdsgenoten van in de twintig tegen te komen. Voor ons is het eerder ‘Spotify van jou, Spotify van mij’, maar de nostalgische werking van de muziek is aantrekkelijk. Vanavond worden de jaren 90 door het jonge publiek vurig meezingend beleefd.

En toch is er ook ruimte voor nieuw: de singles ‘Tussendoor’, ‘Morgen wordt fantastisch’ en ‘Als ik je weer zie’, waarbij zangers Maan en Typhoon op het podium verschijnen. Als Guus Meeuwis voor een paar nummers het podium opkomt, kukelt het optreden bijna in de kitsch-afgrond, maar de mannen van Van Dik Hout grijpen de avond net voor het vallen bij de kraag. ‘Houten hart’ wordt niet loepzuiver, maar wel vol passie gezongen. Zeker ook door de fans, oorverdovend.