Wat is er nog meer mogelijk, na de gouden marathon van Sifan Hassan in Londen?

Het was een verre van perfecte voorbereiding die Sifan Hassan in Ethiopië had gedraaid. In januari, toen Hassan met haar coach Tim Rowberry net in haar geboorteland was neergestreken werd ze ziek, waarna ze een periode van zes tot acht weken bleef kwakkelen. Op het moment dat de voorbereiding op haar eerste marathon goed en wel hervat kon worden, restten nog maar zo’n zes weken tot de race.

„Ze had problemen met haar maag, waardoor we maar heel beperkt kilometers konden maken”, vertelt coach Rowberry, die zelf ook verschillende keren ziek werd in Ethiopië. Juist kilometers maken, en het aantal kilometers langzaam opbouwen behoren tot de belangrijkste aspecten van een marathonvoorbereiding. „We hadden niet genoeg tijd om op te bouwen en konden daarom minder andersoortige trainingen doen”, aldus Rowberry.

En toen kwam de islamitische vastenmaand, de ramadan, om de hoek kijken – Hassan at en dronk niet tussen zonsopgang en -ondergang – wat de training verder bemoeilijkte. Ook het interpreteren van de trainingsresultaten was lastig. Hassan liep in Londen haar eerste marathon en trainde niet eerder zo lang op een hoogte van 2.700 meter. Veel marathonlopers trainen op grote hoogte, vanwege de schaarsere zuurstof die de aanmaak van rode bloedcellen stimuleert.

Lees ook: Het was haar eerste marathon, en Sifan Hassan liep iedereen voorbij

Ondanks alle onzekerheid – in de bus naar de wedstrijd hadden Rowberry en Hassan het nog over afzeggen – wist de dertigjarige Nederlandse atlete haar eerste marathon te winnen in een veld vol wereldtoppers. Zelfs kramp in haar linkerbeen, halverwege de race, kon Hassan niet stoppen. Ze moest even rekken, raakte op achterstand, maar wist het gat naar de kop van de wedstrijd weer te dichten. Direct na de marathon kwam haar manager Jos Hermens al superlatieven („buitenaards”) tekort, een dag later was hij nog niet klaar met zijn lofzang.

Nieuwsgierigheid en intuïtie

Dat Hassan een uitzonderlijk looptalent is was bekend. Volgens Hermens is het aan haar doorzettingsvermogen, in combinatie met haar nieuwsgierigheid om te leren en het vertrouwen op haar intuïtie te danken dat ze in Londen kon winnen. „Dat ze in de race naar haar lichaam kon luisteren, even rekt, zich steeds beter voelt en het gat niet te snel, maar geleidelijk dicht, was echt ongelooflijk knap”, zegt Hermens, die in het verleden met toplopers als Haile Gebreselassie en Kenenisa Bekele werkte, maar iets gelijk aan de prestatie van Hassan in Londen „nog nooit” had gezien.

Sifan Hassan kan het zelf bijna niet geloven dat ze de marathon van Londen heeft gewonnen. Foto Tolga Akmen / EPA

De moeizame voorbereiding en bijkomende twijfels kwamen bovenop de bedenkingen die Rowberry en Hermens hadden bij de marathonambities van hun atlete. Rowberry wilde haar prestaties op de baan aanvankelijk niet op het spel zetten, en Hermens adviseerde haar eerst maar eens in een kleinere marathon, zoals die van Rotterdam, te starten. „Dan hadden we ook iets meer kunnen regisseren, bijvoorbeeld via coaching vanaf de motor.” Hassan’s nieuwsgierigheid en drive om iets nieuws te proberen leidden haar naar Londen.

Over het algemeen willen topsporters zo veel mogelijk zekerheden inbouwen, legt Hermens uit. Maar tegelijkertijd zijn het voor Hassan ook de onzekerheden die het leuk maken, weet Rowberry. Atleten die zowel de lange afstanden op de baan als de marathon lopen zijn er niet veel, weet Rowberry, die Hassan sinds 2018 coacht. „Het is beangstigend en spannend tegelijk. We willen uitvinden welke manier voor ons het beste werkt. Niet andere mensen nadoen, dat is ook wat het leuk maakt.”

Uiteindelijk pakte het avontuur in voor Hassan onontgonnen hardloopgebied goed uit, en heeft ze met haar team een hoop informatie – over onder meer training, suikerwaarden en drinken – om bij eventuele volgende marathons mee aan de slag te gaan. Want dat wil iedereen weten. Gaat Hassan vaker marathons lopen? Komend najaar? Misschien wel bij de Olympische Spelen van Parijs volgend jaar?

De marathon op de Spelen vindt al twee dagen na de 10.000 meter plaats

Om daarover iets zinnigs te zeggen is het nu veel te vroeg, benadrukken Rowberry en Hermens, maar dat de prestatie naar meer smaakt is duidelijk. De marathon op de Spelen vindt twee dagen na de 10.000 meter plaats, wat een zeer beperkte hersteltijd betekent. Hermens probeerde het IOC tevergeefs te overreden om het baanprogramma een dag naar voren te halen zodat er twee dagen tussen beide onderdelen zouden zitten. „Maar dat kon niet vanwege de tv-rechten. De atleet is ook niet zo belangrijk hè”, zegt hij cynisch.

Na het Olympisch goud op de 5.000 en 10.000 meter op de Spelen van Tokio in 2021 kende Hassan een moeizaam jaar, zowel in de privésfeer als op de baan. Ze schroefde haar trainingsintensiteit terug en kende een teleurstellend WK in het Amerikaanse Eugene. Nu is ze met de sensationele winst van de marathon van Londen weer helemaal terug. En hoe. Ze heeft de focus daags na de winst alweer verlegd naar de baan. „We hadden overleg met haar sponsor Nike en Sifan vroeg al direct om meer schoenen voor de baan”, vertelt Rowberry.

Voorlopig heeft Hassan eerst nog even de tijd om van haar marathon te herstellen. Ze kwam ongeschonden uit de wedstrijd, ondanks de kramp tijdens de race. Na haar herstel reist Hassan haar coach Rowberry achterna naar de VS, waar ze zich in Utah zal voorbereiden op de WK atletiek, die in augustus in Boedapest plaatsvinden. Daar zal ze waarschijnlijk de 5.000 en 10.000 meter lopen, en, afhankelijk van de trainingen de 1.500 meter. Wat de toekomst daarna brengt hangt vooral af van de nieuwsgierigheid van Hassan. Als ze met een matige voorbereiding de marathon van Londen kan winnen, is alles mogelijk, weten Hermens en Rowberry.