N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Kooktv Het eten in de Japanse Netflix-serie The Makanai is om van te watertanden, ziet Ellen de Bruin. Een Japanse internetkok in de Verenigde Staten heeft nu bijna alle recepten op een rijtje gezet op haar site Just One Cookbook.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data96757648-ba2840.jpg)
Ja! Hoera: het recept van de broodpudding met karamelsaus uit aflevering drie, die er zó lekker uitziet, staat nu ook online! Oké, wacht, even een stapje terug. Dit gaat over de Netflix-serie The Makanai: Cooking for the Maiko House (2023). En over de in San Francisco wonende Japanse internetkok Namiko Hirasawa Chen. Ik ken haar van Instagram, waar ze behalve haar recepten ook haar gezinsleven deelt, met haar man, twee kinderen, hond Miso en de vakanties naar onder meer Japan. Nu heeft Namiko met haar team de hele Makanai-serie bekeken en bij elke scène precies opgeschreven wat erin gegeten wordt.
De serie, van de Japanse topregisseur Hirokazu Kore-eda, gaat over twee zestienjarige meisjes uit Noord-Japan die naar hedendaags Kyoto gaan om maiko (leerling-geisha) te worden. De een, Sumire, blijkt een natuurtalent, terwijl de ander, Kiyo, zich door de danslessen heen stuntelt en vervolgens ontdekt dat ze het allerliefst kóókt, voor het hele huis van aspirant-maiko’s.
Echte klassiekers
Alle traditioneel Japanse gerechten die ze maakt worden liefdevol en om te watertanden zo lekker in beeld gebracht. En nu heeft Namiko, die haar geld verdient met haar Japanse-receptenwebsite Just One Cookbook, van vrijwel al die gerechten de recepten bij elkaar gezocht. Meer dan dertig zijn het er: van de warme, gepofte zoete aardappels die de meisjes in de eerste aflevering eten, in de bus naar Kyoto, tot het kunstig gesneden witbrood met eiersalade dat Kiyo voor Sumire maakt als die in de laatste aflevering maiko is geworden – het brood korstloos en in kleine stukjes, zodat Sumire het kan eten zonder haar lippenstift te verpesten.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2023/01/data95833809-5a4519.jpg)
Er zitten echte klassiekers bij de recepten, die gratis toegankelijk op Just One Cookbook staan. Umeboshi bijvoorbeeld, de zongedroogde gezouten pruimen die Kiyo in de serie zo lief bemoedigend toespreekt. Of oyako don: een kommetje rijst met gebakken kip en ei (oyako betekent ouder en kind, en het doet me altijd denken aan Paul Simons liedje Mother and Child Reunion, dat naar een Amerikaans-Chinees gerecht genoemd zou zijn). Kiyo maakt ook de perfecte tempura, gefrituurde groenten in een deegjasje (het geheim: ijskoud beslag) en gebakken aubergines in een dashi (bouillon)-sojasausje, een gerecht waarmee ze volwassen mannen aan het huilen krijgt.
En dus die broodpudding, die eruitziet als de moeder aller broodpuddingen. Kiyo maakt die als een van de meisjes (nogal on-Japans) met brood wil ontbijten en er is nog maar één sneetje. Althans: één enorme snee. Japans witbrood (shokupan) is een lichtzoete wolk van brioche-achtig brood, vaak gebakken in de vorm van een baksteen, en uit zo’n brood gaan meestal acht gigantische, veerkrachtige sneeën van twee tot drie centimeter dik. De miezerige plakjes brood die we in Nederland gewend zijn, zijn er niets bij.
In aflevering drie snijdt Kiyo het brood in brokken en doet het in een soort custardvla in de oven, waarna ze er donkere karamelsaus over giet. En nu wil ik dat ook. Maar hoe? Namiko heeft het precies uitgezocht. Extra handig: ze geeft ook een recept voor shokupan, voor wie geen Japanse bakker in de buurt heeft.
