“Het gaf ons de gelegenheid om te vertellen wie ons vader is en hoe je omgaat verlies, rouw en trauma. Want het is een trauma als je iemand die zo dicht bij jou staat op zo’n gruwelijke manier verliest”, zegt Ruth Sarens, een van zijn drie dochters.
“Het was heel mooi om iedereen te horen vertellen over ons vake. Op familiefeesten praten we ook nog veel over hem, maar toch zijn er een aantal dingen die dan niet naar boven komen en nu wel. Bijvoorbeeld iemand die zegt dat de kalender van Sarens van 2013, die hij van Jan gekregen had, nog altijd in zijn kast hangt. Zo van die kleine dingen, die wel mooi zijn om te weten. Het is een tastbaar document van wie ons vader was.”
