Rubin (v) is dol op water en op kriebelen

‘Op elk potje past een deksel”, zegt Heidi Ossen vol zelfvertrouwen, terwijl ze het hok van Rubin betreedt. Ossen is bij Dierenbeschermingscentrum Born „manusje van alles”, maar voornamelijk verantwoordelijk voor de katten. Ze herinnert ze allemaal. Ze hadden eens een Lola in de opvang, vertelt ze. „Je moest met een badmat voor je benen haar verblijf in, anders haalde ze je hélemaal open.” Bij dat soort katten vraagt Ossen potentiële adoptanten of ze bloedverdunners slikken. „Als grapje, maar ook om ze duidelijk te maken waar ze mee te maken hebben.” Ze dachten dat Lola nooit geadopteerd zou worden. Tot er een valkenier langskwam. „Die was wel wat gewend door de klauwen van die vogels en niet bang voor een krasje. Hij heeft Lola meegenomen en was dol op haar.”

Rubin is niet zo erg als Lola, maar ze heeft wél een gebruiksaanwijzing. Vaak kijken mensen op de website alleen naar de foto’s van de katten in het asiel, zegt Ossen. Dan zien ze Rubin, gezegend met een schattig uiterlijk, en denken dat het een onwijs lieve poes is. „Ze doen alsof het Tinder is. Ze zien een leuk uiterlijk maar vergeten de omschrijving te lezen.”

Ze heeft op de website van de Dierenbescherming en Amivedi gestaan om te kijken of haar baasje zich zou melden. „Daar hadden we weinig verwachtingen van. Ze is gevonden in een verlaten huurwoning, waar ze dus is achtergelaten”, zegt Ossen. En inderdaad, er kwam niemand om haar te halen. „Er wordt gezegd dat het de huurwoning van een vrouw van lichte zeden was, die daar werkzaam was. Als dat zo is heeft Rubin waarschijnlijk behoorlijk wat meegemaakt. Misschien verdraagt ze daardoor geen prikkels meer.”

Rubin, die drie jaar oud wordt geschat, kan door álles geprikkeld en overprikkeld raken. Maar er is één ultieme trigger: andere katten. Voordat de fotograaf aan de slag gaat is het zaak dat ze geen andere katten ziet, anders draait ze door. „Voor Rubin is wonen in een katrijke woonwijk dus geen optie.” En het asiel, met 82 andere katten, is een nachtmerrie. „Gelukkig reageert ze goed op kalmvoer.”

Overigens is ze wel gek op spelen met hengels en balletjes en, grappig genoeg, dol op water. „Ook laat ze zich, nu ze er iets langer zit, steeds vaker kriebelen.” De hoop is dat ze heel rustig een band kan opbouwen met iemand die niet te hoge verwachtingen van haar heeft. En die niet te veel mensen op bezoek krijgt. „Als je Rubin adopteert kan je natuurlijk wel mensen ontvangen. Maar drie avonden in de week de bridgeclub over de vloer, dat is niet zo’n goed idee.”

Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 20 augustus.