Toen Billy Joels laatste liedje uitkwam, moest de eerste iPhone nog uitkomen. Een jong mensenleven zit er tussen de release van ‘All My Life’ (2007) en vandaag. Schrijven deed hij nog wel, maar opnemen, daar zag hij het nut niet meer van in. Zijn verhaal was verteld, hij wilde niet krampachtig relevant proberen te blijven.
De zesvoudig Grammy-winnaar, geboren in de Bronx in 1949, speelt al een decennium lang zijn concerten op z’n vaste stek in Madison Square Garden in New York, en heeft bepaald geen nieuwe hits nodig om die telkens weer uit te verkopen: ‘My Life’, ‘Movin’ Out’, ‘Uptown Girl’, ‘The River of Dreams’, ‘New York State of Mind’, ‘Only the Good Die Young’, ‘Piano Man’ – de lijst is lang genoeg voor meerdere avondvullende programma’s met alleen maar hits.
Maar, „Don’t you know that only fools are satisfied?” zong hij zelf in 1977, in het prachtige ‘Vienna’. En dus nu, voor het eerst sinds 2007 -– en twee dochters en twee nieuwe heupen later – een nieuw nummer van Billy Joel: ‘Turn The Lights Back On’.
Aanzwellende ballad
Of dat zich kan meten met al die hits, dat moet de tijd uitwijzen. Maar het is een erg mooi, stemmig pianoliedje van de 74-jarige muzikant. Geen snelle meezinger, maar een klassiek aanzwellende ballad, die wel wat doet denken aan ‘She’s Always a Woman’ en ‘Vienna’, van zijn succesplaat The Stranger. En een beetje Elton John zit er ook in, de muzikant met wie hij vaak tourde, gebrouilleerd raakte en jaren later weer vriendschap sloot.
Joels stem is ouder maar krachtig en helder. Hij begeleidt zichzelf op piano en af en toe duikt een cello op die hem subtiel ondersteunt, tot het halverwege aanzwelt met stevige drums en meer strijkers. Ook dat maakt het een typische Joel-ballad, dat uitbouwen met veel emotie, zonder zijn cool te verliezen. Met z’n onmiskenbare New York-tongval klimt hij mooi de hoogte in, en ook z’n kunnen op de piano verstopt hij niet met een rake solo.
Lees ook Kijken: student mag nummer met idool Billy Joel meespelen
Lees ook: Kijken: student mag nummer met idool Billy Joel meespelen
Ook de tekst is veelzeggend, die lijkt te verwijzen naar zijn lange stilte. „I’m late, but I’m here right now/ though I used to be romantic/ I forgot somehow/ time can make you blind”, zingt hij in het refrein. En later: „Did I wait too long, to turn the lights back on?”
Hij schreef het in samenwerking met Arthur Bacon, Wayne Hector (die werkte met Westlife en One Direction), en Freddy Wexler (die songs schreef voor artiesten als Tiësto, Hardwell, Lil Wayne, Pink en Ariana Grande). Die namen doen toch een beetje het ergste vermoeden, maar het blijft heel dicht bij Joels stijl.
En gelukkig maar, want geforceerd relevant blijven is nu juist niet wat hij wilde – ook daar zong hij al eens over, in ‘It’s Still Rock and Roll to Me’. Na de release van ‘River of Dreams’ (met de gelijknamige wereldhit) in 1993 verklaarde hij dat er echt geen nieuw album meer inzit. „Ik heb het rock-’n-roll-leven geleefd, dat hoef ik niet meer op te schrijven.” Hij schreef nog wel veel muziek, maar nam het niet meer op. Het was creatief bezig blijven, zonder de neiging dat te delen.
Maar met dit mooie nieuwe nummer kan hij aankomen in Madison Square Garden. Het is jammer dat hij maar één concert in Europa speelt dit jaar, op 9 augustus in Cardiff, Wales.
