Oude en nieuwe rave, harddance en afrodance: ADE gumde de grenzen tussen genres uit

Bij Bar Theo aan de Amsterdamse Rozengracht staat op donderdagmiddag de grote Franse dj Kitten een setje te draaien – onverwacht. Het is ADE ten voeten uit: van piepkleine pandjes tot oorverdovend grote hangars, op meer dan tweehonderd plekken zijn er meer dan duizend evenementen in vijf dagen tijd.

De muzikale blauwdruk van ADE is dit jaar geschetst met de vlijmscherpe, staalharde pennen van harddance. Maar ook de afrodiaspora-sound heeft dit jaar een prominente plek – en er worden veel grenzen tussen genres doorbroken, zoals in het kleine Radio Radio aan het Westerpark waar donderdagmiddag het Duitse collectief Vinylism te gast is. Om vier uur ’s middags slaan de bpm-meters al rood uit bij dj Shaleen. Ze laat met tracks als ‘Prometheus’ van de Berlijnse techno-producer Red Rooms de trommelvliezen aangenaam knarsen, maar houdt het toch groovy door de breakbeats die er doorheen sijpelen.

„This is not jazz”, zegt toetsenist Kamaal Williams (aka houseproducer Henry Wu) vrijdag in Cultuurhuis de Brakke Grond over zijn emotionele, melancholische show. Samen met Brian Hargrove speelt hij een ontroerende live improvisatieversie van zijn nummer ‘Magnolia’. Hip-hop, jazz, house, breakbeat. „Who cares?” aldus Williams.

Sissend koken

Op vrijdagnacht staan een paar honderd mensen urenlang te wachten om binnen te komen in het voormalige ketelhuis van de Bijlmerbajes. De Amsterdamse KI/KI laat club Levenslang sissend koken op minimaal 145 bpm. Mannen dansen zonder shirt op keiharde beats, het regent zweet.

Maar lang niet iedereen die naar binnen wil, kan erin. Burgemeester Femke Halsema scherpte een week voor de start van ADE de regels omtrent bezoekersaantallen tijdens het dancefestival aan. Dat deed ze na een evaluatie over de veiligheid op grote evenementen in Amsterdam, na een steekpartij op het Amsterdamse festival Solid Grooves in mei.

Terwijl de bezoekers buiten in de ellenlange rij staan, speelt zich binnen de verrassing van de avond af: onaangekondigd staat trance-legende Armin van Buuren aan de zijde van KI/KI. In een interview in deze krant noemde hij haar een „breath of fresh air”. Op vrijdagnacht spelen ze samen een schurende, razende, snerpende back-to-back. Toen en nu, oude rave, nieuwe rave. Als het nieuws tot de rij doordringt, is het even grimmig. Er wordt geduwd en geschreeuwd.

Meer dan beukmuziek

ADE is meer dan beukmuziek op hoog tempo. De vakconferentie in cultuurhuis Felix Meritis is op zaterdag een beats-walhalla, voorgezeten door de 65-jarige Amerikaanse hiphoppionier Grandmaster Flash. Opvallend: tijdens een panelgesprek over de opkomst van de dance-scene in het Midden-Oosten wordt met geen woord gerept over de oorlog in Israël, terwijl clubs als Garage Noord en Radion een dag eerder nog de deuren gesloten hielden in solidariteit met het Palestijnse volk.

Het commerciële summum van ADE is het Amsterdam Music Festival op zaterdag. In een bomvolle Johan Cruijff ArenA draaien wereldberoemde grootheden als Afrojack, Charlotte de Witte en Armin van Buuren.

Aan de gehele kopse zijde vormen ontelbare led-panelen samen een voor het oog enorm flatgebouw. De eenzaamheid van de dj tegen de enorme wand steekt sterk af bij de tienduizenden mensen in het stadion die met lichtgevende armbandjes het samen zijn omarmen. De techno is oorverdovend, de gelukzaligheid stijgt in alle talen van de wereld op uit het publiek.

Lees ook Het interview met techno-dj Reinier Zonneveld: ‘Hardtechno neemt de dancewereld over’

Reinier Zonneveld